آرژانتینی‌های سوری
آرژانتینی‌های سوری (انگلیسی: Syrian Argentines) شهروندان سوری متولد آرژانتین، مخالفان سوری یا سوری‌های ساکن در آرژانتین می‌باشند. آرژانتین دومین کشور آمریکای جنوبی با بالاترین تعداد سوری‌ها پس از برزیل است. مهاجرت از سوریه به آرژانتین یکی از مهم‌ترین جریان‌های مهاجرت عرب در کشور آرژانتین به‌شمار می‌رود که در پی امواج مهاجرت در قرن بیست و یکم به‌وجود آمد. اگرچه در سال‌های اخیر به دلیل جنگ‌های مداوم در خاورمیانه، مهاجرت از سوریه در طول زمان افزایش یافته‌است.
- در سال ۲۰۱۲، حین جنگ داخلی سوریه، کنسولگری آرژانتینی در دمشق ۴۰ درصد افزایش درخواست ویزا داشت.
- در سال ۲۰۱۳، آرژانتین حدود ۳۰۰ خانواده از پناهندگان سوری را پذیرفت.[۱]
- در ماه اکتبر ۲۰۱۴، به دلیل موج جنگی که در سوریه ادامه دارد و افزایش خشونت و آزار و اذیت غیرنظامیان، دولت آرژانتین اعلام کرد که پناهندگان سوری را در کشور خود می‌پذیرد که دومین کشور آمریکای جنوبی پس از اروگوئه می‌باشد.[۲]
| مناطق با جمعیت چشمگیر | |
|---|---|
| آرژانتین: به‌طور عمده بوئنوس آیرس، استان سالتا، استان خوخوی، استان لا ریوخا، آرژانتین، استان سن خوآن، استان مندوسا، استان سانتیاگو دل استرو، استان میسیونس، استان چاکو و پاتاگونیا. | |
| زبان‌ها | |
| ریو دلا پلاتا، جنوب غربی آمریکا، زبان عربی | |
| دین | |
| اسلام و مسیحیت (عمدتاًکلیسای کاتولیک) گروه کوچکی از یهودیان سوری عمدتاً در طول قرن بیستم به‌وجود آمدند که در این کشور اقامت دارند . | |
| قومیت‌های وابسته | |
| سوری‌ها، آرژانتینی‌های لبنانی، آرژانتینی‌های سوری |
تاریخچه ویرایش
اکثر مردم سوریه که به آرژانتین مهاجرت کردند، همانند لبنانی‌ها در شمال غربی کشور در استان میسیونس ساکن شدند. سوری‌ها، به همان شکل که لبنانی‌ها زندگی می‌کردند، و اغلب به دلیل این که کشاورز نبودند فروشندگان دوره‌گرد شده بودند، نتوانستند در مناطق کشاورزی ساکن شوند، بنابراین، به نسبت سایر مهاجرین در شهرهای بزرگ اسکان یافتند. طرح‌های سارنتینو و آلبرتی که برای مناطق پر جمعیت بومی در نظر گرفته شده بود به دلیل تخلیه بومیان محقق نشد، زیرا بسیاری از تازه واردان کنونی سکونت در شهرها را انتخاب کردند.[۳] موج پناهندگان از ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۷ دوباره کاهش یافت. اولین مقصد گروه‌های سوری و لبنانی، سکونت در استان بوئنوس آیرس بود و از آنجا به سایر نقاط کشور گسترش یافتند، زیرا مناظر این مناطق شبیه به بسیاری از سرزمین‌های کشور خودشان بود؛ بنابراین آن‌ها در سالتا، استان خوخوی، استان لا ریوخا، آرژانتین، سان خوآن، آرژانتین، مندوسا (آرژانتین)),، سانتیاگو دل استرو، استان میسیونس، استان چاکو و پاتاگونیا مستقر شدند. این استان‌ها در درجه اول برای کشاورزی در نظر گرفته شده بودند.[۴]
انجمن مشترک سوریه-لبنان در بوئنوس آیرس تلاش می‌کند به کسانی که برای فرار از بمب‌گذاری‌ها از اقیانوس عبور می‌کنند کمک کند. رسانه‌های مدرن دو امکان را برای مهاجران سوری به‌وجود آورده‌اند: کمک به حفظ روابط با خانواده‌های آن‌ها در سوریه و اطلاع‌رسانی از وحشت آن‌ها که مجبور به فرار می‌شوند.[۵]
منابع ویرایش
- ↑ «South America ready to welcome Syrian refugees». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.
- ↑ El País. "Al igual que Uruguay, Argentina recibirá refugiados sirios" (به اسپانیایی). Archived from the original on 22 October 2014. Retrieved 22 October 2014.
- ↑ http://amerika.revues.org/2746 Amerika:La emigración Siria-Libanesa a Argentina (the Syrian and Lebanese emigration to Argentina). Retrieved in August 31, 2012, to 14:35pm.
- ↑ http://www.oni.escuelas.edu.ar/olimpi98/bajarondelosbarcos/Colectividades/Turcos,%20sirios%20y%20libaneses/inmigración.htm بایگانی‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine Sirios, turcos y libaneses. Retrieved in August 31, 2012, to 15:15pm.
- ↑ http://actualidad.rt.com/actualidad/view/50059-Los-sirios-buscan-refugio-en-Argentina Los sirios buscan refugio en Argentina: Denuncian que su país es víctima de una manipulación mediática (in Spanish: The Syrians seek refuge in Argentina: They claim that their country is a victim of media manipulation)
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Syrian Argentines». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۸.