آلدو برایبانتی
آلدو برایبانتی (به ایتالیایی: Aldo Braibanti)؛ (۱۷ سپتامبر ۱۹۲۲ – ۶ آوریل ۲۰۱۴) شاعر، مقاله‌نویس، فیلم‌نامه‌نویس، نمایشنامه‌نویس، کارگردان و هنرمند تجسمی ایتالیایی بود. او به عنوان یک پارتیزان در مقاومت جنگید و پس از جنگ به فعالیت‌های فکری خود بازگشت و خود را وقف هنرهای تجسمی، سینما، تئاتر و ادبیات کرد و همچنین به مورچه‌شناسی و بوم‌شناسی پرداخت.[۱][۲]
زندگی‌نامه ویرایش
آلدو برایبانتی دوران کودکی خود را در فیورنتزولا دی آردا در نزدیکی پیاچنتسا در ایتالیا گذراند. پدرش یک پزشک محلی بود و اغلب او را در ویزیت خانگی در استان پیاچنتسا همراهی می‌کرد. به زودی آلدو مرکزیت جهان طبیعی را کشف کرد و علاقه شدیدی به محیط زیست و حفاظت از محیط زیست پیدا کرد. او شیفته زندگی حیوانات و به ویژه رفتار حشرات اجتماعی بود: مورچه‌ها، زنبورها و موریانه‌ها. او در حالی که تحت فاشیسم بزرگ می‌شد، از «یک شرکت خانوادگی روشنفکر در مخالفت با هرگونه تحمیل اقتدارگرا و روحانی» برخوردار بود. بین هفت تا هشت سالگی شروع به نوشتن اولین متون شعری خود کرد.[۳] علاقه اولیه او در دوران مدرسه به شاعرانی از جمله دانته آلیگیری، فرانچسکو پترارک، جوسوئه کاردوچی، جووانی پاسکولی و گابریله دانونزیو و علاقه بیشتری به جاکومو لئوپاردی و اوگو فسکولو داشت. در این زمان فعالیت شعری خود را آغاز کرد و بلافاصله قافیه و سنت‌های سبکی را کنار گذاشت و به شعر آزاد روآورد. به زودی او در اولین تجربه تئاتری خود، آمنیس، اولین دیالوگ‌های فلسفی خود، شب زنده‌داری کوه، و اولین سرودهایش برای طبیعت شرکت کرد.
از سال ۱۹۳۷ تا ۱۹۴۰، برایبانتی در دبیرستان کلاسیک رومانیوسی در پارما شرکت کرد. او به دلیل ممتاز بودن در دبیرستان از پرداخت مالیات مدرسه معاف شد. در ۲۷ نوامبر ۱۹۳۹، او مانیفستی نوشت و مخفیانه توزیع کرد که در آن از همراهان دبیرستان خود خواسته بود تا علیه دیکتاتوری فاشیستی متحد و سازماندهی شوند. پس از دبیرستان به فلورانس نقل مکان کرد و در آنجا برای تحصیل در رشته فلسفه وارد دانشگاه شد. او شروع به تولید کلاژ کرد. علاقه و مطالعه او در مورد زندگی مورچه‌ها به تدریج به یک تحقیقات علمی دقیق تبدیل شد.
سال‌های پس از جنگ ویرایش
در سال ۱۹۴۶، برایبانتی در میان سازمان دهندگان جشنواره جهانی جوانان، که سال بعد در پراگ برگزار شد، بود و رئیس جوانان کمونیست توسکانی شد. در سال ۱۹۴۷، با استعفا از سمت خود با شعری که در مجله ایل پونته منتشر شد، سیاست را رها کرد که با عبارت «خداحافظی نیست بلکه وداع است» شروع شد. او دعوت برای بازگشت به حزب کمونیست ایتالیا را رد کرد و گفت: من یک سیاستمدار نیستم. در دوره پس از جنگ، برایبانتی مدرک خود را در فلسفه نظری با پایان‌نامه‌ای در مورد مفهوم گروتسک «به عنوان یک بحران ایده آل، و بنابراین به عنوان یک حد وسط بین تراژیک و کمیک درک می شود» دریافت کرد.
سال‌های زندگی در رم ویرایش
در سال ۱۹۵۶، برایبانتی با یک سخنرانی بسیار بحث برانگیز در مورد جنبه‌هایی از استالینیسم که مخالف آن بود، در کار کنگره ملی حزب کمونیست ایتالیا شرکت کرد. از آن زمان برایبانتی از وابستگی سیاسی خود به حزب صرف نظر کرد ولی روابط دوستانه با رفقای قدیمی خود در را مقاومت حفظ کرد.
در سال ۱۹۶۰، یوجنیو کاسین، که برایبانتی در طول دوره مقاومت فلورانس با او ملاقات کرده بود، او در سال ۱۹۶۰ دفتر خاطرات سفر کریستف کلمب را به ایتالیایی ترجمه کرد و در سال ۱۹۶۲ به رم نقل مکان کرد و به عنوان کارگردان تئاتر شروع به کار کرد. او با کارملو بنه جوان کار کرد و همکاری با سیلوانو بوسوتی و ویتوریو گلمتی در رادیو۳ در سال ۱۹۷۹ از سر گرفت.
سال‌های آخر و درگذشت ویرایش
در سال ۲۰۰۵، برایبانتی از خانه‌اش در رم، جایی که چهل سال در آنجا زندگی کرده بود، بیرون رانده شد. در سال ۲۰۰۶، در پی تحقیق مجلس در مورد شرایط زندگی وی، طبق قانون باچلی، مستمری دریافت کرد. در سال ۲۰۰۸ به برایبانتی دستور داده شد که آپارتمانش را با تمام وسایلش و یک کتابخانه بزرگ ترک کند. او با کمک خانواده‌اش چند سال دیگر را گذراند، تا اینکه در ۶ آوریل ۲۰۱۴ در ۹۱ سالگی بر اثر ایست قلبی درگذشت.
پیوند به بیرون ویرایش
- Aldo Braibanti's books at the Library of Congress
- Aldo Braibanti's writings on Worldcat
- Aldo Braibanti's writings, Open Library
- Aldo Braibanti on Goodreads
- Aldo Braibanti, Radio Radicale
- Felix Cossolo, Il caso Aldo Braibanti, "Lambda ", 1979
- Manipolazione mentale: la sentenza della Corte Costituzionale sul plagio
- Il Caso Braibanti, film by Carmen Giardina and Massimiliano Palmese, 2020
- The Scandal of the Imagination: Aldo Braibanti and Sylvano Bussotti, presented by Centro Primo Levi NY and Carnegie Hall's Voices of Hope Festival, آوریل ۲۰۲۱
- The Scandal of The Imagination, video collage by Alessandro Cassin and Awen Films, 2021. Centro Primo Levi NY
- Psychological Kidnapping in Italy: The Case of Aldo Braibanti. By Al Borowitz, 1971, JSTOR 25725619
- Virulentia, a documentation, by Riccardo Frattolillo, 2018, In-Common.org
- ↑ «Aldo Braibanti, l'intellettuale distrutto negli anni '60 perché colpevole di amare un altro uomo». THE VISION (به ایتالیایی). ۲۰۲۱-۰۶-۳۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۰۷.
- ↑ «La storia dello scrittore Aldo Braibanti | Artribune» (به ایتالیایی). ۲۰۲۲-۰۶-۰۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۰۷.
- ↑ «Aldo Braibanti: come fu creato un mostro - diatomea». www.diatomea.net (به ایتالیایی). ۲۰۲۲-۱۰-۰۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۰۷.