آلیتیامین

آلیتیامین
داده‌های بالینی
کد ATC	None;
شناسه‌ها
	نام آیوپاک N-[(4-Amino-2-methylpyrimidin-5-yl)methyl]-N-[(1Z)-4-hydroxy-1-methyl-2-(prop-2-en-1-yldisulfanyl)but-1-en-1-yl]formamide;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	554-44-9 ;
پاب‌کم CID	3037212;
کم‌اسپایدر	2301021 ;
UNII	83SWN21920;
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C15H22N4O2S2
جرم مولی	۳۵۴٫۴۹ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES O=CN(/C(=C(\SSC\C=C)CCO)C)Cc1cnc(nc1N)C;
	InChI InChI=1S/C15H22N4O2S2/c1-4-7-22-23-14(5-6-20)11(2)19(10-21)9-13-8-17-12(3)18-15(13)16/h4,8,10,20H,1,5-7,9H2,2-3H3,(H2,16,17,18)/b14-11- ; Key:WNCAVNGLACHSRZ-KAMYIIQDSA-N ;
	(صحت‌سنجی)

آلیتیامین (تیامین آلیل دی‌سولفید یا TAD) نوعی ویتامین B_۱ محلول در لیپید است که در دهه ۱۹۵۰ همراه با همولوگ آن پروسولتیامین در سیر (Allium sativum) کشف شد.^[۱] بررسی‌ها نشان داده‌اند که هر دو از نظر توانایی در درمان سندرم ورنیکه-کورساکوف و بیماری بری‌بری بهتر از تیامین عمل می‌کنند.^[۲]

جستارهای وابسته ویرایش

↑ Fujiwara, Motonori; Watanabe, Hiroshi; Matsui, Kiyoo (1954). ""Allithiamine" A Newly Found Derivative of Vitamin B1". The Journal of Biochemistry. 41: 29–39. doi:10.1093/oxfordjournals.jbchem.a126421.
↑ Rogers EF (April 1962). "Thiamine antagonists". Annals of the New York Academy of Sciences. 98 (2): 412–29. Bibcode:1962NYASA..98..412R. doi:10.1111/j.1749-6632.1962.tb30563.x. PMID 14493332.

داده‌های بالینی


کد ATC	None
شناسه‌ها
نام آیوپاک N-[(4-Amino-2-methylpyrimidin-5-yl)methyl]-N-[(1Z)-4-hydroxy-1-methyl-2-(prop-2-en-1-yldisulfanyl)but-1-en-1-yl]formamide
شمارهٔ سی‌ای‌اس	554-44-9^N
پاب‌کم CID	3037212
کم‌اسپایدر	2301021^Y
UNII	83SWN21920
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C₁₅H₂₂N₄O₂S₂
جرم مولی	۳۵۴٫۴۹ g·mol⁻¹
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image
SMILES O=CN(/C(=C(\SSC\C=C)CCO)C)Cc1cnc(nc1N)C
InChI InChI=1S/C15H22N4O2S2/c1-4-7-22-23-14(5-6-20)11(2)19(10-21)9-13-8-17-12(3)18-15(13)16/h4,8,10,20H,1,5-7,9H2,2-3H3,(H2,16,17,18)/b14-11-^Y Key:WNCAVNGLACHSRZ-KAMYIIQDSA-N^Y
(صحت‌سنجی)