آنجلا کارتر
فیلمنامهنویس، زبانشناس، و نویسنده بریتانیایی
آنجلا اولیو کارتر (۷ مه ۱۹۴۰ – ۱۶ فوریه ۱۹۹۲) که تحت نام آنجلا کارتر مینوشت، نویسنده رمان و داستان کوتاه و خبرنگار انگلیسی است که بیشتر بخاطر کارهایش در زمینههای فمینیسم، رئالیسم جادویی و رندنامه شناخته شدهاست.[۱] او را بیشتر بخاطر کتاب تالار خونین که در سال ۱۹۷۹ چاپ شد، بیاد میآورند. در سال ۲۰۰۸ روزنامه تایمز کارتر را در رده دهم ۵۰ نویسنده برتر بریتانیایی بعد از جنگ جهانی دوم قرار داد. در سال ۲۰۱۲ شبها در سیرک به عنوان بهترین برنده ادوار جایزه یادبود جیمز تیت بلاک انتخاب شد.[۲]
آنجلا کارتر | |
---|---|
نام اصلی | آنجلا الیو استاکر |
زاده | ۴ می ۱۹۴۰ ایستبورن، انگلستان |
درگذشته | ۱۶ فوریه ۱۹۹۲ (۵۱ سال) |
پیشه | رماننویس، نویسنده داستانهای کوتاه، خبرنگار |
ملیت | بریتانیایی |
تحصیلات | دانشگاه بریستول |
همسر(ها) | پل کارتر (۱۹۶۰ تا ۱۹۷۲) مارک پیرس (۱۹۷۷) |
فرزند(ان) | ۱ |
وبگاه |
آثار ویرایش
رمانها ویرایش
- رقص سایهها (۱۹۶۶)
- اسباببازی فروشی جادویی (۱۹۶۷)
- تصورات متعدد (۱۹۶۸)
- قهرمانان و خائنان (۱۹۶۹)
- عشق (۱۹۷۱)
- ماشین امیال جهنمی دکتر هافمن (جنگ رویاها، ۱۹۷۲)
- شور آینده نو (۱۹۷۷)
- شبها در سیرک (۱۹۸۴)
- بچههای عاقل (۱۹۹۱)
مجموعه داستانهای کوتاه ویرایش
- آتشبازی: نه قطعه کفرآمیز (۱۹۷۴)
- تالار خونین (۱۹۷۹)
- زنمرد (۱۹۸۳)
- ونوس سیاه (۱۹۸۵)
- اشباح آمریکایی و شگفتیهای دنیای قدیم (۱۹۹۳)
- سوزاندن قایقهای خود (۱۹۹۵)
مجموعه اشعار ویرایش
- پنج جارچی آرام (۱۹۶۶)
- تکشاخ (۱۹۶۶)
منابع ویرایش
- ↑ The 50 greatest British writers since 1945. 5 January 2008. The Times. Retrieved on 2018-07-27.
- ↑ Alison Flood (6 December 2012). "Angela Carter named best ever winner of James Tait Black award". The Guardian. Retrieved 6 December 2012.