انیس واردا
انیس واردا (به فرانسوی: Agnès Varda) (۳۰ مه ۱۹۲۸ – ۲۹ مارس ۲۰۱۹)[۱] کارگردان بلژیکی‌زادهٔ فرانسوی بود. او از کارگردانان اصلی موج نوی سینمای فرانسه و یکی از بازماندگان این مکتب به‌شمار می‌آمد. آثار او از جمله فیلم‌ها و عکس‌هایش با شیوهٔ تجربی متمایز، عمدتاً بر مستندهای واقع‌گرا، مسائل فمینیستی و موضوعات اجتماعی متمرکز هستند.
| انیس واردا | |
|---|---|
_(cropped).jpg) واردا در برلیناله، فوریه ۲۰۱۹ | |
| نام هنگام تولد | ارلت واردا |
| زادهٔ | ۳۰ مهٔ ۱۹۲۸ بلژیک، ایکسل |
| درگذشت | ۲۹ مارس ۲۰۱۹ (۹۰ سال) فرانسه، پاریس |
| علت مرگ | سرطان |
| پیشه | کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، تدوین‌گر، هنرپیشه، تهیه‌کننده، هنرمند چیدمان و عکاس |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۵۱–۲۰۱۹ |
| کارهای برجسته |
|
| همسر(ها) | ژاک دمی (ا. ۱۹۶۲–۱۹۹۰) |
| فرزندان | متیو دومی روزالی واردا |
مورخان سینما از کارهای واردا به‌عنوان مرکز توسعهٔ موج نوی سینمای فرانسه یاد می‌کنند. برخی از کارهای او همچون فیلم‌برداری در محل و استفاده از بازیگران غیرحرفه‌ای در فضای سینمای فرانسه دههٔ ۱۹۵۰ نامتعارف به‌حساب می‌آمد.[۲]
زندگی و حرفه ویرایش
واردا در بروکسل بلژیک، از پدری یونانی و مادری فرانسوی زاده شد. خانوادهٔ پدری او از پناهندگان یونانی آسیای صغیر بودند.
مهم‌ترین فیلم‌های او قله‌های کوتاه (۱۹۵۶)، کلئو از ۵ تا ۷ (۱۹۶۲) و شادی (۱۹۶۵) نام دارند.[۳] او همچنین فیلم‌های مستند بسیاری را کارگردانی کرده‌است. معروف‌ترین ساخته مستند او سواحل آنیس نام دارد. واردا به‌خاطر ساخت این فیلم، برنده جایزه بهترین فیلم مستند بلند سی و چهارمین دوره جوایز سینمایی سزار شد.[۴]
جوایز و افتخارات ویرایش
- ۲۰۱۷: جایزه اسکار افتخاری از آکادمی علوم و هنرهای سینما
- ۲۰۱۷: نام واردا در فهرست «فراموش‌ناشدنی‌ها» ی سینما-چشم آمده‌است.
- ۲۰۱۵: نخل طلایی افتخاری جشنواره فیلم کن
- ۲۰۰۹: جایزه بهترین فیلم مستند بلند - سی و چهارمین دوره جوایز سینمایی سزار
- ۲۰۰۶: جایزه افتخاری جوزف پلاتو برای یک عمر فعالیت سینمایی - سی و سومین دوره جشنواره فیلم فلندرز بلژیک
- ۲۰۰۱: جایزه بهترین فیلم جشنواره فیلم پراگ برای فیلم خوشه‌چینان و من
اثرِ دست واردا در کن - ۲۰۰۱: جایزه هوگوی طلایی جشنواره فیلم شیکاگو برای فیلم خوشه‌چینان و من
- ۲۰۰۰: جایزه بهترین فیلم مستند - جوایز فیلم اروپایی برای فیلم خوشه‌چینان و من
- ۱۹۸۵: جوایز شیر طلایی و فیپرشی جشنواره فیلم ونیز برای فیلم خانه‌به‌دوش
- ۱۹۶۵: جایزه خرس نقره‌ای جشنواره فیلم برلین برای فیلم شادی
- ۱۹۶۱: نامزد جایزه نخل طلایی جشنواره فیلم کن برای فیلم کلئو از ۵ تا ۷
فیلم‌شناسی ویرایش
برخی از مهم‌ترین آثار واردا عبارتند از:
- قله‌های کوتاه (۱۹۵۶)
- کلئو از ۵ تا ۷ (۱۹۶۲)
- شادی (۱۹۶۵)
- یکی آواز می‌خواند یکی نه (۱۹۷۷)
- خانه‌به‌دوش (۱۹۸۵)
- ژاکوی نانتی (۱۹۹۱)
- صد و یک شب (۱۹۹۵)
- خوشه‌چین‌ها و من (۲۰۰۰)
- سینه‌واردافوتو (۲۰۰۴)
- سواحل آنیس (۲۰۰۸)
- چهره‌ها، روستاها (۲۰۱۷)
پانویس ویرایش
- ↑ Chu, Henry; Chu, Henry (2019-03-29). "Agnès Varda, Leading Light of French New Wave, Dies at 90". Variety (به انگلیسی). Retrieved 2019-03-29.
- ↑ Vincendeau, Ginette. "La Pointe Courte:How Agnès Varda "Invented" the New Wave". The Criterion Collection (به انگلیسی). Retrieved 2019-03-29.
- ↑ «جایزه افتخاری جشنواره فلندرز برای آنیس واردا». پایگاه خبری فیلم کوتاه. ۴ خرداد ۱۳۸۵. دریافت‌شده در ۶ آبان ۱۳۸۸.[پیوند مرده]
- ↑ «جوایز سینمایی سزار، اسکار فرانسه، اهدا شد». رادیو فردا. ۱۰ اسفند ۱۳۸۷. دریافت‌شده در ۶ آبان ۱۳۸۸.
منابع ویرایش
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Agnès Varda». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۷ سپتامبر ۲۰۰۹.
پیوند به بیرون ویرایش
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ انیس واردا موجود است. |
- انیس واردا در IMDb
- زندگینامه انیس واردا در سایت newwavefilm.com
- ۱۷ فیلم واردا را در www.dafilms.com ببینید.
- آنیس واردا کارهایش را شرح می‌دهد در یوتیوب