آوابَر[۱] دستگاهی برای ارتباط برقرار کردن داخلی و خارجی در یک یا تعداد کمی ساختمان است. این دستگاه مستقل از شبکهٔ تلفن کار می‌کند. آوابرها به‌طور دایمی در ساختمان یا ماشین نصب می‌شوند و می‌توانند ترکیبی از ارتباط سیستم صوتی عمومی، واکی تاکی، تلفن، و آوابرهای دیگر را فراهم کنند. امروزه نمونه‌های پیشرفتهٔ آوابرها به تصویر مجهز هستند و با رایانه سازگار می‌باشند.

یک پیشخدمت به نیابت از زنی از آوابر استفاده می‌کند

در فارسی به آن آیفون هم می‌گویند که نامی تجاری است.

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. «آوابَر» [عمومی] هم‌ارزِ «intercom»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر اول. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۱-۱ (ذیل سرواژهٔ آوابَر)

پیوند به بیرون

ویرایش