اتروبارب

اتروبارب
داده‌های بالینی
روش مصرف دارو	Oral
کد ATC	None;
شناسه‌ها
	نام آیوپاک 5-ethyl-1,3-bis(methoxymethyl)-5-phenyl-1,3-diazinane-2,4,6-trione;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	27511-99-5 ;
پاب‌کم CID	33925;
کم‌اسپایدر	31271 ;
UNII	432SI047GA;
KEGG	D04077 ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID9045710 ;
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C16H20N2O5
جرم مولی	۳۲۰٫۳۴۵ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES CCC1(C(=O)N(C(=O)N(C1=O)COC)COC)C2=CC=CC=C2;
	InChI InChI=1S/C16H20N2O5/c1-4-16(12-8-6-5-7-9-12)13(19)17(10-22-2)15(21)18(11-23-3)14(16)20/h5-9H,4,10-11H2,1-3H3 ; Key:DACOQFZGGLCXMA-UHFFFAOYSA-N ;
	(این چیست؟) (صحت‌سنجی)

اتروبارب (انگلیسی: Eterobarb) یک مشتق باربیتورات است. این دارو عمدتاً دارای اثر ضد تشنج با اثرات آرام‌بخش کمتری نسبت به ترکیب نزدیک فنوباربیتال است.^[۱]^[۲]

منابع ویرایش

↑ Gallagher BB, Baumel IP, Woodbury SG, Dimicco JA (May 1975). "Clinical evaluation of eterobarb, a new anticonvulsant drug". Neurology. 25 (5): 399–404. doi:10.1212/wnl.25.5.399. PMID 1094318. S2CID 35510833.
↑ Smith DB, Goldstein SG, Roomet A (1986). "A comparison of the toxicity effects of the anticonvulsant eterobarb (antilon, DMMP) and phenobarbital in normal human volunteers". Epilepsia. 27 (2): 149–55. doi:10.1111/j.1528-1157.1986.tb03518.x. PMID 3956454. S2CID 20206800.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Eterobarb». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲ ژانویه ۲۰۲۴.

این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] Gallagher BB, Baumel IP, Woodbury SG, Dimicco JA (May 1975). "Clinical evaluation of eterobarb, a new anticonvulsant drug". Neurology. 25 (5): 399–404. doi:10.1212/wnl.25.5.399. PMID 1094318. S2CID 35510833.

[2] Smith DB, Goldstein SG, Roomet A (1986). "A comparison of the toxicity effects of the anticonvulsant eterobarb (antilon, DMMP) and phenobarbital in normal human volunteers". Epilepsia. 27 (2): 149–55. doi:10.1111/j.1528-1157.1986.tb03518.x. PMID 3956454. S2CID 20206800.

[۱]

[۲]