ادیت اشتاین

زبان‌شناس، الهی‌دان، مترجم، و فیلسوف آلمانی

ادیت اشتاین (به آلمانی: Edith Stein) (زاده ۱۲ اکتبر ۱۸۹۱ - درگذشته ۹ اگوست ۱۹۴۲) فیلسوف کاتولیک و راهبه آلمانی بود.

ادیت اشتاین
Edith Stein c. 1920
زادهٔ۱۲ اکتبر ۱۸۹۱
وروتسواف (Silesia), آلمان
(اکنون وروتسواف، لهستان)
درگذشت۹ اوت ۱۹۴۲ (۵۰ سال)
اردوگاه آشویتس، دولت عمومی (نازیسم-اشغال نظامی لهستان)
ملیتGerman
محل تحصیلدانشگاه برسلاو
دانشگاه فرایبورگ
دانشگاه گوتینگن
کارهای برجسته
  • Finite and Eternal Being
  • Philosophy of Psychology and the Humanities
  • The Science of the Cross
دوره20th-century philosophy
حیطهفلسفه غربی
مکتبپدیدارشناسی (فلسفه)
محل کاردانشگاه فرایبورگ
علایق اصلی
متافیزیک، فلسفه ذهن و معرفت‌شناسی
ایده‌های چشمگیر
Spirituality of the Christian woman

او را شهید کلیسای کاتولیک رم می‌دانند.

او در یک خانواده یهودی به دنیا آمد، در دوران نوجوانی بی‌ایمان شد و در ۱ ژانویه ۱۹۲۲ به کلیسای کاتولیک رم پیوست. در سال ۱۹۳۴ به عنوان داوطلب وارد گروه کرملی‌های پابرهنه شد. او اگرچه برای فرار از نازی‌ها از آلمان به هلند رفت، اما در سال ۱۹۴۲ دستگیر و به اردوگاه آشویتس فرستاده شد که آنجا در اتاق گاز درگذشت. پاپ ژان پل دوم در سال ۱۹۹۸ او را جزو قدیسان اعلام کرد.

اشتاین در سال ۱۹۱۶ با نگارش رساله‌ای تحت عنوان «دربارهٔ مسئله همدلی» به راهنمایی ادموند هوسرل از دانشگاه گوتینگن دکترا گرفت و مدتی نیز با مارتین هایدگر همکاری داشت.[۱]

منابع ویرایش