اسفنکتر (به انگلیسی :Sphincter) یا بنداره یک عضله دایره‌ای‌شکل است که به‌طور معمول، انقباض مجاری و منافذ طبیعی بدن و در صورت نیاز، باز یا بسته شدن مجرا یا منفذ را کنترل می‌کند. اسفنکتر در بسیاری از جانوران یافت می‌شود. بیش از ۶۰ نوع اسفنکتر در بدن انسان وجود دارد که برخی از آن‌ها اندازه‌ای بزرگ و برخی نیز اندازه‌های کوچک یا میکروسکوپی دارند. اسفنکترها پس از مرگ جانور، شُل می‌شوند و با باز شدن منافذ خروجی بدن، ممکن است مایعات و مواد دفعی به خارج از بدن ریخته شوند.[۱]

عملکرد ویرایش

اسفنکترها، عبور مایعات، جامدات و گازها را کنترل می‌کنند. به‌عنوان مثال، این منافذ در سوراخ‌های تنفسی تعداد زیادی از پستانداران دریایی قابل مشاهده هستند.

اسفنکترهای زیادی همواره در روند طبیعی گوارش استفاده می‌شوند. به عنوان مثال، اسفنکتر مری تحتانی (یا اسفنکتر قلبی) که قبل از معده قرار دارد، از فشار و ورود اسید معده و سایر محتویات آن به داخل مری جلوگیری می‌کند. انقباض در اثر کوتاه و فشرده شدن عضلهٔ اسفنکتر ایجاد می‌شود و مجرا بسته می‌شود. آرامش و شُل شدن عضلهٔ اسفنکتر نیز باعث طویل شدن عضله و باز شدن مجرا می‌شود.

انواع ویرایش

اسفنکترها می‌توانند به‌طور ارادی یا غیرارادی کنترل شوند:

اسفنکترها را می‌توان به اسفنکترهای عملکردی و آناتومیک نیز طبقه‌بندی کرد.

مثال‌ها ویرایش

 
نمودار دریچه دراز-کورروده‌ای و اسفنکتر

منابع ویرایش

  1. Emanuel, Linda L.; Ferris, Frank D.; von Gunten, Charles F.; Hauser, Joshua M.; Von Roenn, Jamie H. (February 11, 2010). "The Last Hours of Living: Practical Advice for Clinicians". Medscape.
  2. Vander, Arthur; Sherman, James; Luciano, Dorothy (1994). Human Physiology: The Mechanism of Body Function (Sixth Edition, International Edition). McGraw Hill, Inc. pp. 437–440. ISBN 0-07-113761-0.