اسید قوی به اسیدی گفته می‌شود که وقتی در حلالی حل شود پروتون‌هایش را به طور تقریبا کامل (بیش از ۹۹٪) به حلال بدهد. برای توضیحات بیشتر به واژهٔ اسید مراجعه کنید. لازم به ذکر است قوی ترین اسید شناخته شده فلوئوروآنتیمونیک اسید (HSbF۶) است.

از جمله اسیدهای قوی می‌توان به هیدروکلریک اسید (HCl)، هیدرویدیک اسید (HI)، هیدروبرومیک اسید (HBr)، پرکلریک اسید (HClO4نیتریک اسید (HNO3) و سولفوریک اسید (H2SO4) اشاره کرد.

هرچه اسید قوی تر باشد ثابت تفکیک اسیدی (aK) بزرگتر است و ثابت لگاریتمی(pH) آن کوچکتر است