افغانستان‌گرایی

با پشتون‌سازی اشتباه نشود.

افغانستان‌گرایی اصطلاحی است که برای بار اول در ایالات متحده به‌کار برده شد، این اصطلاح به معنی تمرکز بر مشکلات در گوشه گوشه‌های دنیا و نادیده انگاشتن مسائل بحث‌برانگیز محلی است. در سایر زمینه‌ها، این اصطلاح به معانی ذیل اشاره دارد، «دانش غیر مرتبط و به‌طور ناامیدکننده سری»، «شیفتگی به سرزمین‌های بیگانه و دور» یا «توبیخ‌کردن یا مشت زدن به یک دشمن نادیده شده که حتی از وجود شما و کم‌تر از آن از خشم شما، بی‌خبر است».

افغانستان که نسبت به آمریکا در سوی دیگر جهان قرار دارد

منشأ

فرهنگ انگلیسی آکسفورد، واژه افغانستان‌گرایی را در فهرست واژه‌های عامیانه ایالات متحده قرار داده‌است؛ نخستین مرجع تحریری که این اصطلاح در آن به‌کار برده شده‌است به ۱۹۴۸ میلادی بر می‌گردد: جی. لوید جونز در ژورنالیزم تحقیقی ۷۳ (گردهمایی انجمن ویراستاران روزنامه آمریکا) گفت، «در حالی‌که زباله جمع‌نشده محلی در زیر پنجره ویراستار بوی تعفن می‌دهد، من دوست ندارم به این موضوع افغانستان‌گرایی، این مسئله اتخاذ موضع مستقیم در مورد انتخابات در کاستاریکا حمله کنم».

رابرت اچ. استافر و جیمز اس. جکسون در مقاله آوریل ۱۹۴۸ خود به‌نام «در عقب سرصفحه» گفتند، این «اصطلاح جدید» توسط جنکن لوید جونز اهل اکلاهاما که در روزنامه تُلسا تریبیون کار می‌کرد در همین گردهمایی در واشینگتن دی سی به‌کار رفت. آن‌ها از جونز این‌گونه نقل قول کردند:

این یک واقعیت تراژدی است که بیشتر سرمقاله نویسان نمی‌توانند یک هدف با برد-کوتاه را بزنند. اما اهداف دور را خوب می‌زنند. آن‌ها می‌توانند با مصونیت کامل در مورد اوضاع افغانستان با فضل‌فروشی حرف بزنند. برملا ساختن کثافت کاری‌های کلانتر، جرات بیشتری نیاز دارد.

اما ستون‌نویس جو کلین در مجله تایم در ۲۰۱۰ نوشت که کاربرد این اصطلاح در قرن نزدهم میلادی، زمانی که «رسانه‌های انگلیسی افغانستان‌گرایی را به مفهوم وسواس داشتن با جنگ‌های خارجی به قیمت اولویت‌های داخلی تعریف کرد» رایج شد، او همچنین افزود که «افغانستان‌گرایی به نظر می‌رسد که در آینده نه چندان دور [در ایالات متحده] به یک گفتمان ملی مبدل می‌شود» «آیا ساختن جاده‌ها و پاسگاه‌های پلیس در افغانستان مهم‌تر از ساختن آن‌ها در میهن است؟»

کاربردها

این اصطلاح در اوایل چندین کاربرد داشت. از یک سو، افغانستان‌گرایی در روزنامه‌نگاری آمریکایی شمالی به مقاله‌های گفته می‌شد که در مورد مکان‌های دوردست بودند و هیچ ارتباطی به خوانندگان محلی نداشتند. هرچند از سوی دیگر، برخی نویسندگان می‌گفتند که افغانستان‌گرایی عبارت از میل برخی ویراستارها برای خودداری از اخبار سخت داخلی، با بیان کردن نظریه‌های خود در مورد روی‌دادهای است که در سرزمین‌های دور اتفاق می‌افتد. آن‌گونه که نویسنده نیویورک تایمز، جیمز ریستون در مورد خبرنگاران می‌گوید، «هم‌مانند مقامات در واشینگتن، ما نیز دچار افغانستان‌گرایی هستیم. اگر گزارش از یک سرزمین دور دست باشد، خبر است، اما اگر از مسائل داخلی باشد، جامعه‌شناسی است».

چندی قبل، استاد رابرت ام. هاتچیزین این اصطلاح را در سخنرانی خود در مؤسسه فناوری کالیفرنیا در ۱۹۹۵ میلادی به‌کار برد:

آن‌گونه که می‌دانید، افغانستان‌گرایی به مفهوم هم‌واره اشاره کردن به یک کشور، مکان، شخص یا مشکل دوردست است، در حالی‌که چیزهای در درون کشور وجود دارد که بسیار حاد بوده و باید به آن‌ها رسیدگی صورت گیرد. بنابرین، وقتی شما به استادی در مؤسسه فن‌آوری کالیفرنیا می‌گویید، «در مورد هوای آلوده به دود و غبار چه فکر می‌کنید؟ او پاسخ می‌دهد، «آیا در مورد بحران افغانستان شنیدی؟»

در ۱۹۷۳ میلادی، این مفهوم وارد گزارش‌دهی پیرامون دفاع از محیط زیست شد، آن‌گونه که خبرنگاران پژوهشی استیون ئی. هانگفرد و جیمز بی. لیمیرت می‌گوید، این اصطلاح به مفهوم پرداختن به مسائل محیط زیستی جوامع دوردست به‌جای مسائل محیط زیستی داخلی است. این کاربرد بار دیگر در ۲۰۰۴ توسط بی.ای. تالیب انعکاس داده شد، کسی که آن را «توجه بی‌جا به مشکلات و مسائل [محیط زیستی] در جاهای دیگر و نادیده گرفتن آن‌ها در کشور یا محیط خود فرد» عنوان کرد.

ظهور مجدد

پس از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ به مرکز تجارت جهانی در شهر نیویورک، این مفهوم دوباره رایج شده و برخی نویسندگان استدلال نمودند که این مفهوم دیگر در روی‌دادهای عصری کاربرد ندارد. به عنوان مثال، ستوارت اچ. لوری، رئیس مطالعات آزاد در مدرسه روزنامه‌نگاری دانشگاه میزوری، در ۱ دسامبر ۲۰۰۱ نوشت:

یکی از ماموریت‌های اصلی کار خبررسانی این است تا به عنوان یک علامت هشدار پیش‌گیرانه و اولیه از مشکلات قریب-الوقع برای مردم عامه و آن‌های که می‌توانند به این مشکلات رسیدگی نمایند، عمل کنند. این علامت‌دهی باید به‌طور قانع‌کننده باشد و این یعنی سازمان‌های خبری باید خبرنگاران خود را در مورد کار آگاهانه در بخش‌های گوناگون دنیا، آموزش و تعلیم دهند. آن‌ها نمی‌توانند تصویری که حالا مشهور شده‌است را نشر کنند – تصاویری از چتربازها که جهت رسیدگی عاجل به فاجعه‌ی، به یک منطقه پرش می‌کنند. این چنین تصاویر به «افغانستان‌گرایی» تداوم می‌بخشد، مفهومی که از سال‌ها کاربرد خود را از دست داده‌است، حتی اگر چنین مفهومی اصلاً وجود می‌داشت.

جستارهای وابسته

• استثناگرایی آمریکایی
• سوگیری رسانه‌ای
• فرافکنی
• پس‌چه‌ایسم، تعریفی کلی تر از گفتمان سیاسی آمریکایی

برای مطالعه بیشتر

• Tom Kamara, "Woes of the African Journalist", The Perspective, March 12, 2001 "For example, few in Europe knew if a country called Guinea existed. But this has changed since a European, The Netherlands' Ruud Lubbers, is now head of the United Nations High Commission for Refugees (UNHCR) faced with mounting refugee problems in that country. Guinea is now known, particularly in Holland. His presence there is news, and if the plight of tens of thousands of refugees is mentioned in passing, good luck! (This is journalism, what used to be called 'Afghanistanism' — distant issues not to bother home readers with.) "
• Kombo Mason Braide, "Pseudo-Afghanistanism & The Nigeria Intellectual", Niger Delta Congress website "Afghanistanism crept into contemporary Nigerian journalese around 1984, during the military dictatorship of Major General Mohammadu Buhari, who grossly breached the fundamental human right of freedom of expression of Nigerians with impunity. Essentially, Mohammadu Buhari made it a crime for his subjects to think. In a frenzy of conceited righteousness, he dished out a farrago of stiff sanctions against anyone who dared to express opinions (true or not) that could embarrass public officers (like him!). "
• "Where in the World Is News Bias", News Bias Explored: The Art of Reading the News, student project at the University of Michigan
• George Pyle, "Afghanistanism, the Next Generation", Buffalo News, October 14, 2009. "The old cliche among editorial writers was that if you didn't have the nerve to write something critical of the governor, the mayor or the school board -- or if they hadn't given you cause to write something critical of them -- you could always write about Afghanistan."
• Naomi Ishizaki, "Editor's Note: Afghanistanism", ColorsNW. "Since the 1970s, the term 'Afghanistanism' was used in U.S. newsrooms to describe regions of the world that were so remote and foreign, there was no reason to report about them because Americans had no interest in their people and events."
• "Fine Kettle of Fish, Film at 11", The Word Detective, November 27, 2001. " 'Afghanistanism' was a term coined in the mid-20th century to criticize the tendency of news media to concentrate on happenings in remote corners of the world to the exclusion of covering problems closer to home."
• Jeff Simon, "A Great Day for Couric and CBS News" (commentary) , Buffalo News, October 9, 2009. "Afghanistanism … was, according to a journalistic elder a few decades ago, the perfect word to describe lengthy journalism about some absurdly far-flung place … that couldn’t possibly matter to a reader or TV watcher as much as a new carpet store in your favorite plaza or a local church deacon busted for cleaning out the rectory safe."
• Charles R. Eisendrath, "From the Head Fellow: Rushing Forward, Looking Back", The Journal of the Michigan Fellows, Winter 2001. "Remember 'Afghanistanism?' Until September 11 it meant 'safe to discuss because too remote to care about.'"
• Jonathan Randal, Osama: The Making of a Terrorist, Vintage, 2005, page 71 ISBN 978-0-375-70823-7. "When I started out in journalism, 'Afghanistanism' was shorthand for recondite, faraway, and complex foreign problem of secondary interest defying easy explanation, much less solution."
• "Against Afghanistanism: a note on the morphology of Indian English", The Yearbook of South Asian Languages and Linguistics, pages 269–273, cited in J.L. May and Keith Brown, Concise Encyclopedia of Pragmatics, Second Edition, Elsevier Science, 2009, page 669 ISBN 978-0-08-096297-9
• Judy Bolch, "The Hometown Newspaper Builds Community", in What Good Is Journalism?: How Reporters and Editors Are Saving America's Way of Life, University of Missouri Press, 2007, page 69 ISBN 978-0-8262-1731-8. "...back when that term meant not Osama Bin Laden but rather stories that seemingly had little to do with the price of rugs in Alabama."