انتخابات مجلس سیزدهم در ایران در شهریور ۱۳۲۰ آغاز شد. در این زمان رضا شاه هنوز در قدرت بود و فرایند انتخابات در طول حمله انگلیس و شوروی به ایران و جانشینی پسرش محمدرضا شاه نیز ادامه یافت.[۱]
انتخابات سیزدهمین دورهٔ مجلس شورای ملی
|
|
|
همهٔ ۱۳۷ کرسی مجلس شورای ملی
|
درصد کرسی
|
|
|
نخست وزیر محمد علی فروغی برای لغو نتایج انتخابات که عاری از مشروعیت در نظر گرفته میشد تحت فشار قرار گرفته بود.[۲]
بلافاصله پس از انتخابات و تبعید رضا شاه، اعضای پارلمان که به صورت جداگانه قبل از کناره گیری از پادشاهی توسط او دستچین شده بودند تغییر رفتار دادند و خواستار تحقیقات دربارهٔ تخلفات رضا شاه شدند.[۳]