انتخابات مجلس فرانسه (۲۰۱۲)

انتخابات مجلس فرانسه ۱۳۹۱
هر ۵۷۷ کرسی مجمع ملی فرانسه; ۲۸۹ کرسی موردنیاز اکثریت
مشارکت	۲۶٬۳۷۳٬۲۹۹رای ۵۷٫۲۳٪ (دور نخست); ۲۳٬۹۵۷٬۵۹۴رای ۵۵٫۴۱٪ (دور دوم)
نخست‌وزیر پیش از انتخابات; ژان مارک آیرو; جامعه‌گرایان	نخست‌وزیر برگزیده; ژان مارک آیرو; جامعه‌گرایان

در ۱۰ و ۱۷ ژوئن ۲۰۱۲ انتخابات چهاردهمین مجمع ملی جمهوری پنجم فرانسه برگزار شد. همه ۵۷۷ کرسیهای مجمع از جمله دپارتمانها و سرزمینهای ماوراء بحار در یک سیستم دو مرحله‌ای انتخاب شدند.^[۳] این انتخابات حدود یک ماه پس از انتخابات ریاست جمهوری فرانسه برگزار شد.

احزاب عمده و هدف شان ویرایش

حزب سوسیالیست فرانسه می‌خواهد اکثریت مطلق کرسی‌ها را ببرد تا برنامه‌هایش را پیش ببرد.^[۴]
اتحاد برای جنبش مردمی که هدفش جلوگیری از دستیابی چپ به اکثریت سه پنجم مجلس برای تغییرات در قانون اساسی ست از جمله اعطای حق رأی به خارجیان در انتخابات محلی.
جبهه چپ که هدفش ایجاد یک گروه قابل توجه پارلمانی برای تأثیرگذاری بر دولت سوسیالیست است.
جبهه ملی فرانسه که هدفش بدست آوردن حداقل یک کرسی در مجلس است. چون هم‌اکنون در مجلس فرانسه کرسی ندارد. هدف ثانویه جبهه ملی فرانسه به هم ریختن اتحاد برای جنبش مردمی با داشتن نامزد در دور دوم و تهدید نامزدهای آن است. هدف نهایی جبهه ملی فرانسه تصاحب برخی از کرسی‌های اتحاد برای جنبش مردمی است. گرچه نظرسنجیها بین صفر تا ۸ کرسی برای جبهه ملی فرانسه و ۲۰۹ کرسی برای اتحاد برای جنبش مردمی پیش‌بینی می‌کنند.^[۴]

نتیجه ویرایش

و • ب **چکیدهٔ نتیجهٔ انتخابات مجلس نمایندگان فرانسه ۱۸ و ۲۸ خرداد ۱۳۹۱**
حزب و ائتلاف			دور نخست			دور دوم			مجموع
حزب و ائتلاف			رای	٪	کرسی	رای	٪	کرسی	کرسی	٪	نوسان
		حزب سوسیالیست	۷٬۶۱۷٬۹۹۶	۲۹٫۳۵٪	۲۲	۹٬۴۲۰٬۴۲۶	۴۰٫۹۱٪	۲۵۸	۲۸۰	۴۸٫۵۳٪	۹۴
		دیگر چپ‌گرایان	۸۸۱٬۳۳۹	۳٫۴۰٪	۱	۷۰۹٬۴۰۹	۳٫۱۱٪	۲۱	۲۲	۳٫۸۱٪	۷
		سبز (محیط‌زیست)	۱٬۴۱۸٬۱۴۱	۵٫۴۶٪	۱	۸۲۸٬۹۱۶	۳٫۶۰٪	۱۶	۱۷	۲٫۹۵٪	۱۳
		حزب چپ رادیکال	۴۲۹٬۰۵۹	۱٫۶۵٪	۱	۵۳۸٬۳۲۴	۲٫۳۴٪	۱۱	۱۲	۲٫۰۸٪	۵
	ائتلاف اکثریت متحد رئیس‌جمهور (چپ‌گرایان)		۱۰٬۳۴۶٬۵۳۵	۳۹٫۸۶٪	۲۵	۱۱٬۴۹۷٬۰۷۵	۴۹٫۹۳٪	۳۰۶	۳۳۱	۵۷٫۷۰٪	۱۰۴
		اتحاد برای جنبشی مردمی	۷٬۰۳۷٬۴۷۱	۲۷٫۱۲٪	۹	۸٬۷۴۰٬۶۲۵	۳۷٫۹۵٪	۱۸۵	۱۹۴	۳۳٫۶۲٪	۱۱۹
		دیگر راست‌گرایان	۹۱۰٬۳۹۲	۳٫۵۱٪	۱	۴۱۸٬۱۳۵	۱٫۸۲٪	۱۴	۱۵	۲٫۶۰٪	۶
		حزب نو میانه	۵۶۹٬۸۹۰	۲٫۲۰٪	۱	۵۶۸٬۲۸۸	۲٫۴۷٪	۱۱	۱۲	۲٫۰۸٪	۱۰
		حزب راست رادیکال	۳۲۱٬۰۵۴	۱٫۲۴٪	۰	۳۱۱٬۲۱۱	۱٫۳۵٪	۶	۶	۱٫۰۴٪	۱۲
		ائتلاف راست‌گرایان	۱۵۶٬۰۲۶	۰٫۶۰٪	۰	۱۲۳٬۳۵۲	۰٫۵۴٪	۲	۲	۰٫۳۵٪	۲
	اقلیت راست‌گرایان		۸٬۹۹۴٬۸۳۳	۳۴٫۶۷٪	۱۱	۱۰٬۱۶۱٬۶۱۱	۴۴٫۱۳٪	۲۱۸	۲۲۹	۳۹٫۶۹٪	۱۱۶
	جبههٔ چپ		۱٬۷۹۲٬۹۲۳	۶٫۹۱٪	۰	۲۴۹٬۵۲۵	۱٫۰۸٪	۱۰	۱۰	۱٫۷۳٪	۸
	جبههٔ ملی		۳٬۵۲۸٬۳۷۳	۱۳٫۶۰٪	۰	۸۴۲٬۶۸۴	۳٫۶۶٪	۲	۲	۰٫۳۵٪	۲
	استقلال‌طلبان و بومی‌گرایان		۱۴۵٬۸۲۵	۰٫۵۶٪	۰	۱۳۵٬۵۳۴	۰٫۵۹٪	۲	۲	۰٫۳۵٪	۲
	جنبش مردم‌سالار		۴۵۸٬۰۴۶	۱٫۷۶٪	۰	۱۱۳٬۱۹۶	۰٫۴۹٪	۲	۲	۰٫۳۵٪	۱
	دیگر راست‌گرایان افراطی		۴۹٬۵۰۱	۰٫۱۹٪	۰	۲۹٬۷۳۸	۰٫۱۳٪	۱	۱	۰٫۱۷٪	۱
	دیگر چپ‌گرایان افراطی		۲۵۳٬۵۸۰	۰٫۹۸٪	۰	-	-	-	۰	۰٫۰۰٪
	دیگر طرفداران محیط‌زیست		۲۴۹٬۲۰۵	۰٫۹۶٪	۰	-	-	-	۰	۰٫۰۰٪
	دیگران		۱۳۳٬۷۲۹	۰٫۵۲٪	۰	-	-	-	۰	۰٫۰۰٪

مجموع			۲۵٬۹۵۲٬۵۵۰	۱۰۰٪	۳۶	۲۳٬۰۲۹٬۱۸۳	۱۰۰٪	۵۴۱	۵۷۷	۱۰۰٪

رای‌های درست			۲۵٬۹۵۲٬۵۵۰	۹۸٫۴۰٪		۲۳٬۰۲۹٬۱۸۳	۹۶٫۱۲٪
رای‌های سپید و باطله			۴۲۰٬۷۴۹	۱٫۶۰٪		۹۲۸٬۴۱۱	۳٫۸۸٪
رای/مشارکت			۲۶٬۳۷۳٬۲۹۹	۵۷٫۲۳٪		۲۳٬۹۵۷٬۵۹۴	۵۵٫۴۱٪
شرکت‌نکردگان			۱۹٬۷۰۹٬۹۶۱	۴۲٫۷۷٪		۱۹٬۲۷۶٬۴۰۶	۴۴٫۵۹٪
واجدان			۴۶٬۰۸۳٬۲۶۰			۴۳٬۲۳۴٬۰۰۰

منبع: وزارت کشور

رای مردمی

جامعه‌گرایان			۲۹٫۳۵٪
اتحاد برای جنبش ملی			۲۷٫۱۲٪
جبههٔ ملی			۱۳٫۶۰٪
جبههٔ چپ			۶٫۹۱٪
حزب سبز			۵٫۴۶٪
دیگر راست‌گرایان			۳٫۵۱٪
دیگر چپ‌گرایان			۳٫۴۰٪
میانهٔ نو			۲٫۲۰٪
دیگران			۸٫۴۶٪

پانویس ویرایش

↑ As in previous elections, the حزب جامعه‌گرا (فرانسه) passed a national agreement with Les Verts (4 MPs) and the Parti radical de gauche (7 MPs), two smaller parties who also hold ministries. On the one hand, in key constituencies, Socialists support a Radical or Green candidate and send none of their own. On the other, in tough constituencies they send a unique candidate to secure a run-off entry. There is a similar, but separate, agreement with another small party, the Citizen and Republican Movement (MRC). According to Libération's 7 March 2012 edition, this agreement attributes 9 electoral districts to the MRC, including 4 or 6 "winnable seats", plus 6 substitute candidates.
↑ As in 2007, the UMP passed a nationwide agreement with Nouveau Centre. But this time, most agreements are local and made with independants, centrists and other leftovers from the UDF, which split in 2007. Moreover, any UMP candidate who'd ally with the National Front faces a ban.
↑ BBC News - France sets 2012 presidential election dates
↑ ^۴٫۰ ^۴٫۱ UMP, PS, FN... : ce qu'ils espèrent aux législatives

[1] As in previous elections, the حزب جامعه‌گرا (فرانسه) passed a national agreement with Les Verts (4 MPs) and the Parti radical de gauche (7 MPs), two smaller parties who also hold ministries. On the one hand, in key constituencies, Socialists support a Radical or Green candidate and send none of their own. On the other, in tough constituencies they send a unique candidate to secure a run-off entry. There is a similar, but separate, agreement with another small party, the Citizen and Republican Movement (MRC). According to Libération's 7 March 2012 edition, this agreement attributes 9 electoral districts to the MRC, including 4 or 6 "winnable seats", plus 6 substitute candidates.

[2] As in 2007, the UMP passed a nationwide agreement with Nouveau Centre. But this time, most agreements are local and made with independants, centrists and other leftovers from the UDF, which split in 2007. Moreover, any UMP candidate who'd ally with the National Front faces a ban.

[3] BBC News - France sets 2012 presidential election dates

[ToolAutoGenRef1-4] ۴٫۰ ^۴٫۱ UMP, PS, FN... : ce qu'ils espèrent aux législatives

[۳]

[۱]

[۲]

[۴]