انعطاف‌پذیری مفصل
به دامنه حرکتی پیرامون یک مفصل، انعطاف‌پذیری می‌گویند.
انواع انعطاف‌پذیری ویرایش
چند نوع انعطاف‌پذیری اساسی وجود دارد: انعطاف‌پذیری فعال و انعطاف‌پذیری غیرفعال. برای دستیابی به انعطاف‌پذیری مطلوب در یک مفصل معین، اغلب تلفیقی از حرکات انعطاف‌پذیری فعال و غیرفعال استفاده می‌شوند.[۱]
انعطاف‌پذیری فعال ویرایش
انعطاف‌پذیری فعال به شرایطی گفته می‌شود که در آن، ماهیچه‌ها پیرامون یک مفصل منقبض می‌شوند و یک عضو را به حرکت درمی‌آورند. انعطاف‌پذیری فعال می‌تواند به دو صورت پویا و ایستا باشد.
پویا ویرایش
حرکات انعطاف‌پذیری فعال از نوع پویا، باعث انقباض عضلانی سریع و قوی می‌شود انجام چنین حرکاتی توصیه نمی‌شود.
ایستا ویرایش
انعطاف‌پذیری فعال از نوع ایستا، انقباض‌های مداوم و آهسته را موجب می‌شود.
انعطاف‌پذیری غیرفعال ویرایش
انعطاف‌پذیری غیرفعال به شرایطی گفته می‌شود که در آن، یک نیروی خارجی، یک اندام را به حرکت درمی‌آورد تا به نقطه نهایی حرکت خود برسد.[۲]
عوامل محدود کننده انعطاف‌پذیری ویرایش
- ساختار استخوانی.
- اندازه ماهیچه‌های پیرامون مفصل.
- بافت پیوندی موجود در مفاصل.
- قدرت ماهیچه‌ها و بافت‌های پیوندی احاطه‌کننده مفصل.
منابع ویرایش
- ↑ Blakey (1994), p. 9.
- ↑ Holt, Laurence E. (2008). Flexibility : a concise guide to conditioning, performance enhancement, injury prevention, and rehabilitation. Pelham, Thomas W., Holt, Jason. Totowa, N.J.: Humana Press. ISBN 9781603271059. OCLC 501802731.