ان‌جی‌سی ۱۸۸ (انگلیسی: NGC 188) یک خوشه ستاره‌ای باز در صورت فلکی قیفاووس است که توسط جان هرشل در سال ۱۸۲۵ کشف شد. برخلاف بیشتر خوشه‌های ستاره‌ای که به خاطر جاذبه گرانشی مرکز راه شیری از هم می‌پاشند، ان‌جی‌سی ۱۸۸ از دیسک کهکشان دور است (در بالای آن قرار دارد) و به این خاطر از هم پاشیده نشده‌است و یکی از قدیمی‌ترین خوشه‌های ستاره‌ای باز شناخته شده است که ۶.۸ میلیون سال قدمت دارد. ان‌جی‌سی ۱۸۸ بسیار به قطب شمال سماوی نزدیک است و فقط کمتر از پنج درجه با آن فاصله دارد. تخمین زده می‌شود که این خوشه ستاره‌ای ۵٬۰۰۰ سال نوری از خورشید فاصله دارد.

ان‌جی‌سی ۱۸۸
داده‌های رصدی (مبدأ مبدأ)
صورت فلکیقیفاووس
بعد00h 48m 26s[۱]
میل‏ 15.3′ ‎+85°[۱]
فاصله(نردبان فاصله کیهانی)5,400 سال نوری[۲] (1.66 kpc)
قدر ظاهری (V)10.0[۳]
اندازه ظاهری (V)۱۵′
خصوصیات فیزیک
شعاع11.8 ly
خصوصیات مهمیکی از قدیمی‌ترین خوشه ستاره‌ای باز
دیگر نکاتکالدول 1, Cr 6, Mel 2[۱]
جستارهای وابسته: خوشه ستاره‌ای باز, فهرست خوشه‌های ستاره‌ای باز

منابع ویرایش

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ "NGC 188". سیمباد. Centre de données astronomiques de Strasbourg. Retrieved 2006-12-08.
  2. Bonatto, C.; Bica, E.; Santos, J. F. C. , Jr. (2005). "Spatial dependence of 2MASS luminosity and mass functions in the old open cluster NGC 188". Astronomy and Astrophysics. 433 (3): 917–929. arXiv:astro-ph/0502453. Bibcode:2005A&A...433..917B. doi:10.1051/0004-6361:20041113.
  3. Clark, R. N. (1990). Visual Astronomy of the Deep Sky. انتشارات دانشگاه کمبریج. p. 287. Bibcode:1990vads.book.....C. ISBN 978-0-521-36155-2.

پیوند به بیرون ویرایش