اوتو بینزوانگر

اوتو لودویگ بینزوانگر (آلمانی: Otto Binswanger؛ ‏ ‎/ˈbɪnzwæŋər/‎؛ ‏ آلمانی: [ˈbɪsvaŋɐ]؛ ‏ ۱۴ اکتبر ۱۸۵۲ – ۱۵ ژوئیهٔ ۱۹۲۹) روان‌پزشک، روان‌شناس، متخصص اعصاب و استاد دانشگاه اهل سوئیس بود. وی عموی لودویگ بینزوانگر روان‌پزشک سوئیسی بود که از پیشگامان درمان وجودی محسوب می‌شود.

اوتو بینزوانگر
زادهٔ۱۴ اکتبر ۱۸۵۲
مونسترلیگن، سوئیس
درگذشت۱۵ ژوئیهٔ ۱۹۲۹
کروزلنژان، سوئیس
ملیتسوئیسی

وی در رشتهٔ پزشکی در دانشگاه هایدلبرگ، دانشگاه استراسبورگ و دانشگاه زوریخ تحصیل کرد و در دوران ریاست کارل فریدریش اتو وستفال پزشک ارشد کاینیک اعصاب و روانپزشکی بیمارستان شاریته شد. او از سال ۱۸۸۲ تا ۱۹۱۹ استاد رشتهٔ روانپزشکی دانشگاه ینا بود و شاگردانی چون تئودور تسیهن و هانس برگر را تربیت کرد[۱] و در سال ۱۹۱۱ رئیس دانشگاه شد.[۲]

او بیش از ۱۰۰ مقاله علمی نگاشته‌است که بیشتر در زمینهٔ صرع و هیستری است. درسنامهٔ او دربارهٔ صرع که در سال ۱۸۹۹ منتشر شد، کتاب مرجع این بیماری در رشتهٔ پزشکی شد.[۱][۳]

او در سال ۱۸۹۴ اختلالی را به نام «انسفالیت مزمن تحت‌قشری پیشرونده» را تشریح کرد که بعدها بیماری بینزوانگر نام گرفت.[۴][۵][۱] از بیماران مشهور او می‌توان به فریدریش نیچه، هانس فالادا و یوهانس بشر اشاره کرد.[۶][۷]

منابع ویرایش

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Psychiatry Online (biography)
  2. Friedrich-Schiller-University Jena Rector's speeches of the 19th and 20th century - Online Bibliography
  3. Google Books – Die Epilepsie
  4. OLSZEWSKI, J (May 1962). "Subcortical arteriosclerotic encephalopathy. Review of the literature on the so-called Binswanger's disease and presentation of two cases". World Neurology. 3: 359–75. PMID 14481961.
  5. van der Knaap, MS; Valk, J (1995). "Subcortical Arteriosclerotic Encephalopathy". Magnetic resonance of myelin, myelination, and myelin disorders (2nd ed.). Berlin, Heidelberg: Springer. doi:10.1007/978-3-662-03078-3_65. ISBN 978-3-662-03078-3.
  6. Department of Uniklinikum Jena بایگانی‌شده در ۶ ژوئن ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine Klinik für Psychiatrie und Psychotherapie
  7. Nineteenth-Century Art Worldwide Henry van de Velde Year in Germany and Belgium: Part One