اکسایش بایر–ویلیگر
اکسایش بایر–ویلیگر (به انگلیسی: Baeyer–Villiger oxidation) یک واکنش شیمیایی در شیمی آلی است که طی آن یک کتون به وسیلهٔ واکنش با یک پراکسی اسید یا هیدروژن پراکسید، به یک استر تبدیل می‌شود.[۱][۲] این واکنش به افتخار شیمیدان آلمانی آدولف فون بایر(۱۸۳۵–۱۹۱۷) و شیمیدان سوئیسی ویکتور ویلیگر (۱۸۶۸–۱۹۳۴) نامگذاری شده‌است.[۳]
| اکسایش بایر–ویلیگر | |
|---|---|
| نامگذاری شده پس از | آدولف فون بایر ویکتور ویلیگر |
| نوع واکنش | اکسایش و کاهش آلی |
| شناسه‌ها | |
| در درگاه شیمی آلی | baeyer-villiger-oxidation |
| RSC ontology ID | RXNO:0000031 |
منابع ویرایش
- ↑ Baeyer, A.; Villiger, V. (1899). "Einwirkung des Caro'schen Reagens auf Ketone" (abstract). شمیشه بریشته. 32 (3): 3625–33. doi:10.1002/cber.189903203151.[پیوند مرده]
- ↑ Baeyer, A.; Villiger, V. (1900). "Ueber die Einwirkung des Caro'schen Reagens auf Ketone" (abstract). شمیشه بریشته. 33 (1): 858–64. doi:10.1002/cber.190003301153.[پیوند مرده]
- ↑ Krow, G. R. Org. React. 1993, 43, 251. doi:10.1002/0471264180.or043.03
