اگریکان (انگلیسی: Aggrecan؛ تلفظ صحیح: اَگریکَن)[۲] که یک پروتئوگلیکان است توسط ژن ACAN کُدگذاری می‌شود.[۳] اگریکان یکی از پروتئین‌های سازنده ماتریکس برون سلولی در بافت‌های غضروفی می‌باشد و قابلیت تحمل بار را دارد.

ACAN
ساختارهای موجود
PDBجستجوی یونی‌پروت انسان: PDBe RCSB
معین‌کننده‌ها
نام‌های دیگرACAN, AGC1, AGCAN, CSPG1, CSPGCP, MSK16, SEDK, Aggrecan, SSOAOD
شناسه‌های بیرونیOMIM: 155760 HomoloGene: 136177 GeneCards: ACAN
هم‌ساخت‌شناسی
گونه‌هاانسانموش
Entrez
آنسامبل
یونی‌پروت
RefSeq (mRNA)

NM_001135، NM_013227، XM_011521313، NM_001369268، XM_047432214، XM_047432215، XM_047432216، XM_047432217 XM_011521314، NM_001135، NM_013227، XM_011521313، NM_001369268، XM_047432214، XM_047432215، XM_047432216، XM_047432217

ن/م

RefSeq (پروتئین)

NP_037359، XP_011519615، XP_011519616، NP_001356197 NP_001126، NP_037359، XP_011519615، XP_011519616، NP_001356197

ن/م

موقعیت (UCSC)ن/من/م
جستجوی PubMed[۱]ن/م
ویکی‌داده
مشاهده/ویرایش انسان

ساختار ویرایش

اگریکان یک گلیکوپروتئین با وزن مولکولی بالا (1x10^6 <M <3x10^۶) می‌باشد. ساختار آن شبیه به شیشه شور است، که در آن شاخه‌های کاندرویتین سولفات و کراتین سولفات به یک پروتئین مرکزی وصل هستند[۴]

جرم مولکولی اگریکان بیشتر از 2500 kDa است و در آن بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ شاخه گلیکو آمینو گلیکان (GAG) به پروتئین مرکزی وصل می‌باشد. اگریکان و کلاژن نوع II اصلی‌ترین تشکیل دهنده‌های غضروف هستند.

عملکرد ویرایش

اگریکان به دلیل بار منفی بالایی که در شاخه‌های GAG دارد، قابلیت مقاومت در مقابلا فشار را به بافت می‌دهد. نیمی از سفتی غضروف به دلیل وجود اگریکان می‌باشد. خاصیت بارداری بالای اگریکان باعث ایجاد فشار اسمزی در بافت نیز می‌شود.

اهمیت پزشکی ویرایش

اگریکان بسیار به پروتئین‌کافت (proteolysis) حساس می‌باشد. تحلیل اگریکان به شروع و توسعه آرتروز ارتباط داده شده‌است.

جستارهای وابسته ویرایش

پروتئوگلیکان

منابع ویرایش

  1. "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  2. «How to pronounce aggrecan».
  3. Doege KJ, Sasaki M, Kimura T, Yamada Y (1991). "Complete coding sequence and deduced primary structure of the human cartilage large aggregating proteoglycan, aggrecan. Human-specific repeats, and additional alternatively spliced forms". J. Biol. Chem. 266 (2): 894–902. PMID 1985970. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  4. Nap RJ, Szleifer I (2008). "Structure and interactions of aggrecans: statistical thermodynamic approach". Biophys. J. 95 (10): 4570–83. doi:10.1529/biophysj.108.133801. PMC 2576360. PMID 18689463. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)

بیشتر بخوانید ویرایش

پیوند به بیرون ویرایش