AAC یا Advanced Audio Coding یا رمزگذاری پیشرفته صوتی یک نوع فرمت فایل‌های صوتی می‌باشد که عموماً در اینترنت از آن استفاده می‌شود و تقریباً یک نوع جایگزین برای فایل‌های MP3 می‌باشد که در عین حال کیفیت بالا و حجم کمی دارد انواع جدید آن AAC+ و AAC++ می‌باشد.

Advanced Audio Codings
پسوند(های) نام پرونده
ام‌پی‌فور, .m4b, .m4p, .m4v, .m4r, .3gp, .mp4, .aac
نوع رسانهٔ اینترنتی
audio/aac, audio/aacp, audio/3gpp, audio/3gpp2, audio/mp4, audio/MP4A-LATM, audio/mpeg4-generic
ارائهٔ اولیه۱۹۹۷ (۱۹۹۷)[۱]
گونهAudio compression format, فشرده‌سازی با اتلاف
فراگیرندهام‌پی۴, ۳جی‌پی و ۳جی۲, ISO base media file format and Audio Data Interchange Format (ADIF)
استاندارد بین‌المللیISO/IEC 13818-7 ,
ISO/IEC 14496-3

تاریخچه ویرایش

AAC با همکاری و مشارکت شرکت از جمله AT & T، آزمایشگاه‌های بل، مؤسسه فرنهوفر، آزمایشگاه های دالبی و شرکت سونی و نوکیا ایجاد گردید. این استاندارد بین‌المللی توسط کارشناسان تصویر متحرک گروه در ماه آوریل سال 1997 رسماً اعلام شد.

منابع ویرایش

ویکی‌پدیای انگلیسی

  1. ISO (1997). "ISO/IEC 13818-7:1997, Information technology -- Generic coding of moving pictures and associated audio information -- Part 7: Advanced Audio Coding (AAC)". Retrieved 2010-07-18.