براتاتا

براتاتا
en: Brattata
هنرمند	روی لیختنشتاین
سال	۱۹۶۲
گونه	رنگ روغن روی بوم; سبک: هنر مردمی
ابعاد	۱۰۶٫۷ سانتی‌متر × ۱۰۶٫۷ سانتی‌متر
مکان	موزه هنرهای معاصر تهران، تهران

براتاتا (به انگلیسی: Brattata) نقاشی رنگ روغنی از روی لیختنشتاین است که در سال ۱۹۶۲ کشیده شده است. این نقاشی خلبان تک‌خالی را نشان می‌دهد که در حال منهدم ساختن یک بالون است. براتاتا در واقع صدای مسلسل خلبان است.^[۲]

تاریخچه ویرایش

براتاتا جزو نقاشی‌هایی بود که پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران با نظارت فرح پهلوی برای گنجینهٔ موزه هنرهای معاصر تهران خریداری شد. به گفتهٔ تونی شفرازی این نقاشی یکی از «برترین کارهای لیختنشتاین» است و مبلغ پرداختی برای آن چیزی بین ۱۲۰٬۰۰۰ تا ۱۲۵٬۰۰۰ دلار بوده است؛ که در آن زمان مبلغ قابل توجهی محسوب می‌شده است.^[۳]

توصیف ویرایش

براتاتا از نقاشی‌های کامیک لیختنشتاین می‌باشد. کارهای کامیک لیختنشتاین به دو گروه تقسیم می‌شوند گروه نخست کارهایی شامل یک زن زیبارو در صحنه‌های عاشقانه و رمانتیک است (بدون آمیزش جنسی) و گروه دوم صحنه‌های جنگ با قهرمانانی خشن را نشان می‌دهند که براتاتا به گروه دوم تعلق دارد. عنوان این نقاشی‌ها معمولاً صدایی است که در اثر وقوع آن جنگ تولید می‌شود (مانند شلیک گلوله و انفجار هواپیما).^[۴]

براتاتا نباید با نقاشی مشابه دیگری با نام Bratatat! اشتباه گرفته شود. از تفاوت‌های این دو نقاشی می‌توان به وجود ماسکی بر صورت خلبان در Bratatat! اشاره کرد در حالی که در براتاتا چهرهٔ خلبان قابل مشاهده است.^[۵]

پانویس ویرایش

↑ "نسخه آرشیو شده" (به انگلیسی). lichtensteinfoundation.org. Archived from the original on 20 August 2011. Retrieved 25 January 2015.
↑ Roy Lichtenstein and the Comic Strip Albert Boime Art Journal Vol. 28, No. 2 (Winter, 1968-1969) , pp. 155-159 Published by: College Art Association Stable URL: http://www.jstor.org/stable/775210 (نیازمند آبونمان)
↑ OLGA OF GREECE (2 December 2007). "Masterpiece Basement" (به انگلیسی). The New York Times. Retrieved 25 January 2015.
↑ Ellen H. Johnson, Modern Art and the Object: A Century of Changing Attitudes, Revised ed. (New York: Icon Editions, 1995), 178, https://www.questia.com/read/100848558^{^{[پیوند مرده]}}. (نیازمند آبونمان)
↑ Technology Envisioned: Lichtenstein's Monocularity Michael Lobel Oxford Art Journal Vol. 24, No. 1 (2001) , pp. 133-154 Published by: Oxford University Press Stable URL: http://www.jstor.org/stable/3600382 (نیازمند آبونمان)

[1] "نسخه آرشیو شده" (به انگلیسی). lichtensteinfoundation.org. Archived from the original on 20 August 2011. Retrieved 25 January 2015.

[2] Roy Lichtenstein and the Comic Strip Albert Boime Art Journal Vol. 28, No. 2 (Winter, 1968-1969) , pp. 155-159 Published by: College Art Association Stable URL: http://www.jstor.org/stable/775210 (نیازمند آبونمان)

[3] OLGA OF GREECE (2 December 2007). "Masterpiece Basement" (به انگلیسی). The New York Times. Retrieved 25 January 2015.

[4] Ellen H. Johnson, Modern Art and the Object: A Century of Changing Attitudes, Revised ed. (New York: Icon Editions, 1995), 178, https://www.questia.com/read/100848558^{^{[پیوند مرده]}}. (نیازمند آبونمان)

[5] Technology Envisioned: Lichtenstein's Monocularity Michael Lobel Oxford Art Journal Vol. 24, No. 1 (2001) , pp. 133-154 Published by: Oxford University Press Stable URL: http://www.jstor.org/stable/3600382 (نیازمند آبونمان)

[۲]

[۱]

[۳]

[۴]

[۵]