در فلسفه کانتی، یک چیز به خودی خود (به آلمانی: Ding an sich) یک شی است به ذات خود. این مفهوم توسط فیلسوف آلمانی امانوئل کانت معرفی شد و به مناقشات زیادی در میان فیلسوفان منجر شد. و با مفهوم کانت از نومن ارتباط نزدیک دارد.

امانوئل کانت

فلسفه کانتی ویرایش

کانت در آموزه ایده آلیسم استعلایی خود استدلال کرد که مجموع همه اشیاء، جهان تجربی، مجموعه ای از ظواهر است که وجود و پیوند آنها فقط در بازنمایی‌های ما رخ می‌دهد. و شی فی نفسه، مستقل از تجربه، و به ذات خود است.[۱]

منابع ویرایش

  1. جواد قاسمی، فرهنگ اصطلاحات فلسفه، کلام و منطق، بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی