تجاوز جنسی سربازان آمریکایی در زمان آزادی فرانسه

تجاوزهای جنسی سربازان آمریکایی در زمان آزادی فرانسه هم در حین آزاد سازی فرانسه و هم پس از پیشروی نیروهای مسلح ایالات متحده از طریق فرانسه علیه آلمان نازی در مراحل بعدی جنگ جهانی دوم رخ داده است.

زمینه ویرایش

سربازان سوار بر شناور آمریکایی، رو به ساحل اوماها، نرماندی. ۶ ژوئن ۱۹۴۴.

سال ۱۹۴۴ حدود سه میلیون سرباز برای آزاد سازی نرمادی بسیج شدند که در مرحله اول در ماه ژوئن و در مرحله دوم در ماه اوت از سمت جنوب و راه ساحل وارد فرانسه شدند.

پس از جنگ، بازگشت و خروج نیروها زمان برد. حتی در سال ۱۹۴۶، هنوز حدود ۱٫۵ میلیون سرباز در اروپا وجود داشت. مسکن و مدیریت هزاران سربازی که منتظر سوار شدن برای بازگشت به خانه هستند، یک چالش است. علاوه بر این، به گفته فرماندهی آمریکایی، در پاییز ۱۹۴۴، نزدیک به ۱۰ ۰۰۰ سرباز آمریکایی (GI لقب سربازان آمریکایی در جنگ جهانی دوم) فراری در این قلمرو بودند.

جمعیت و تجاوزها ویرایش

در اواخر تابستان ۱۹۴۴، اندکی پس از تهاجم به نرماندی، زنان در نرماندی شروع به شکایت از تجاوز جنسی توسط سربازان آمریکایی کردند. اگرچه اینها گوشه بسیار کوچکی از اصل ماجرا هستند، ^[۱] با این وجود صدها مورد گزارش شده است.^[۲] تجاوزها و جنایات در جاهایی اتفاق می‌افتد که GIها مستقر بودند، مانند نرماندی ، ریمز ، برست.^[۳]

در سال ۱۹۴۵، پس از پایان جنگ در اروپا، لو هاور مملو از سربازان آمریکایی بود که منتظر بودند به کشورهای خود بازگردانده شوند. ساکنان به شهردار نامه می نویسند که برخی از زنان مورد حمله، تجاوز جنسی قرار گرفته اند» و این است که «رژیم ترور تحمیل شده توسط راهزنان یونیفرم پوش». یک کافه دار اهل لو هاور شهادت می دهد ما از دوستان انتظار داشتیم به خاطر شکست ما را شرمنده‌ نسازند، در عوض فقط سوء تفاهم، بد رفتاری و گستاخی شیوه فاتحان بود.» ^[۴] چنین رفتاری در شربورگ نیز مشاهده می شود. یکی از اهالی می گوید که «در مواجه با آلمانی ها، مردان باید خود را پنهان می کردند، اما در مواجه با آمریکایی ها لازم بود زنان را پنهان کنیم».

آمار ویرایش

به گفته رابرت لیلی، مورخ آمریکایی، ۳ ۵۰۰ تجاوز توسط سربازان آمریکایی در فرانسه در فاصله زمانی بین ژوئن ۱۹۴۴ تا پایان جنگ رخ داده است.^[۵] تعیین تعداد تجاوزها دشوار است زیرا بسیاری از قربانیان تجاوز هرگز حقایق را به پلیس گزارش نکردند.

سربازان آمریکایی ۲۰۸ مورد تجاوز جنسی و حدود ۳۰ قتل را در بخش منچ مرتکب شدند. تنها در طی ماه ژوئن ۱۹۴۴، در نرماندی، ۱۷۵ سرباز آمریکایی متهم به تجاوز جنسی شدند.^[۶]

محکومیت‌ها ویرایش

به دلیل تعداد زیاد موارد ثبت شده تجاوز جنسی و تنزل چهره سربازان آمریکایی در فرانسه، فرماندهی آمریکایی بین۱۴ ژوئن ۱۹۴۴ و ۱۹ ژوئن ۱۹۴۵، برای ۶۸ مورد تجاوز جنسی معمولی شامل ۷۵ قربانی حکم صادر کرد.^[۱] حداقل ۵۰ درصد سربازان متجاوز به عنف در زمان جنایت مست بودند.^[۱]

از ۱۱۶ سربازی که به اتهام تجاوز جنسی در دادگاه نظامی فرانسه محاکمه می شوند، ۶۷ نفر به حبس ابد محکوم شده اند. در این گروه ۸۱ درصد سیاه پوست و ۱۹٪ سفید پوست هستند.^[۱]

در فرانسه، ۳۴ سرباز به دلیل جنایاتی که علیه شهروندان یا پناهندگان فرانسوی مرتکب شده بودند، اعدام شدند. از این تعداد ۲۱ نفر یعنی ۶۷٪ برای تجاوز جنسی، و از این تعداد، ۱۸ نفر یعنی ۸۶٪ سیاه پوست بودند، فقط ۳ نفر یعنی ۱۴٪ سفید پوست بودند.^[۱]

در مجموع، ۴۹ سرباز به اتهام تجاوز به عنف به اعدام محکوم شدند، اما بیش از نیمی از آنها مجازاتشان به حبس ابد تقلیل یافت.^[۱] دادگاه های نظامی، سربازان آفریقایی-آمریکایی را به مجازات های سخت تری نسبت به سربازان سفیدپوست آمریکایی محکوم می کرد. در ۲۰ ژوئن ۱۹۴۴ در کانیسی دادگاه نظامی برخی از سربازان مجرم، مانند پرونده کلارنس ویتفیلد، به اعدام با حلق آویز کردن محکوم کرد.^[۷] بدین ترتیب ارتش آمریکا ۲۹ سرباز از جمله ۲۵ آمریکایی آفریقایی تبار را به دلیل تجاوز اعدام کرد^[۸] و مقامات نظامی آمریکا از قربانیان دعوت کردند تا در مراسم حلق آویز کردن مجرمان شرکت کنند.^[۱]

ارتش ایالات متحده در حالی وارد فرانسه شد که در این ارتش جدایی نژادی حکم فرما بود. سیاه پوستان نمی توانستند موقعیت های رزمی را اشغال کنند. آن‌ها به خدمات و تهیه آذوقه در پایگاه‌های شربورگ، لو هاور و کان گمارده شده بودند. بنابراین آنها با مردم غیرنظامی تماس بیشتری دارند. اگر تعداد تجاوزهای سربازان آمریکایی را در انگلستان قبل از ورود و در فرانسه بعد از ورود را مقایسه کنیم، آمار نامتناسب است و مشکل خاصی را برجسته می کند. به دلیل جنگ و تحرک مداوم ارتش‌ها، نظارت بر نیروها در فرانسه کمتر از انگلستان مؤثر و نزدیک‌ بود، جایی که علی‌رغم موانع، همچنان امکان برقراری روابط عاطفی پایدار برای آنها وجود داشت. در فرانسه، خشونت ناشی از تجربه جنگ، فراوانی دسترسی به مشروبات الکلی قوی و حمل سلاح های جنگی آسیب پذیری زنان فرانسوی در برابر تجاوز جنسی بیشتر می کند.

به گفته روزنامه نگار لورن جافرین، «دادگاه‌های نظامی آمریکا تمایل تاسف‌باری برای سرکوب به خصوص سربازان سیاه‌پوست داشته‌اند و زمانی که همان رفتار را به سربازان سفیدپوست نسبت می‌دهند، بسیار ساده‌تر با همان حقایق برخورد می‌کردند.»^[۹] ارتش آمریکا در آن زمان یک نهاد نژادپرستانه بود که از سیاه پوستان به عنوان گوشت قربانی برای حفظ وجهه خود در فرانسه استفاده می کرد.^[۱۰] فرانسوی‌ها که گاهی تا به حال سیاه‌پوست ندیده‌اند، واکنش نشان می‌دهند. «بدترین کلیشه های استعماری وحشی مافوق‌جنسیتی» و طی تابستان ۱۹۴۴، ۴۰٪ از اتهامات وارده بی اساس بوده است.^[۱۰]

مقبره های دختران جوانی در نرماندی وجود دارد که روی آن نوشته شده است «توسط سیاه پوستان کشته شد»^[۶] و حداقل یک قبر از شوهرِ زن تجاوز شده با سنگ نوشته «توسط سیاه پوستان کشته شد» متعلق به لویی گورین، در کیبو وجود دارد.^[۱۱]

تاریخ نگاری ویرایش

برای مورخان رابرت لیلی و فرانسوا لو روی، این «یکی از فجیع ترین جنایات و اعمال خشونت آمیز نیروهای متفقین علیه مردم غیرنظامی است که وظیفه آزادسازی آنها را بر عهده داشتند.»^[۱] با نگاه به تجاوزهای علیه مردم خودی (دوست نه دشمن)، بنابراین باید بگوییم که تجاوزهای شکل گرفته در یک زمینه اجتماعی که در آن «به طور موقت هنجارهای اجتماعی وجود ندارند» که جای خود را دارند.^[۱] به خصوص در ارتش آمریکا که از سال ۱۹۱۷ به سربازان خود تصویری کلیشه‌ای و آمیخته به عشق شهوانی از فرانسه ارائه کرده است، در حالی که همیشه از دسترسی به یک نظام کنترل شده روسپیگری درون ارتش از ترس از انتشار اطلاعات آن در افکار عمومی آمریکا و آسیب به تصویر سربازان اجتناب می کند.^[۳]

رابرت لیلی و فرانسوا لو روی معتقدند که این تجاوزها در سال ۲۰۰۲ همچنان ادامه دارد «واقعیت نادیده گرفته شده در ایالات متحده، جایی که جنگ جهانی دوم و مبارزان آن مقصود یک فرقه میهن پرستانه هستند.»^[۱]

منابع ویرایش

↑ ^۱٫۰۰ ^۱٫۰۱ ^۱٫۰۲ ^۱٫۰۳ ^۱٫۰۴ ^۱٫۰۵ ^۱٫۰۶ ^۱٫۰۷ ^۱٫۰۸ ^۱٫۰۹ L’armée américaine et les viols en France. Juin 1944-mai 1945, J. Lilly, François Le Roy
↑ Mathieu von Rohr (29-05-2013). "The Dark Side of GIs in Liberated France". spiegel.de (به انگلیسی). {{cite web}}: Check date values in: |date= (help)
↑ ^۳٫۰ ^۳٫۱ Corine Lesnes (18-07-2013). "Mary Louise Roberts : "Le sexe a été une manière d'assurer la domination américaine"". lemonde.fr (به فرانسوی). {{cite web}}: Check date values in: |date= (help); no-break space character in |title= at position 20 (help)
↑ "American WWII GIs were dangerous sex-crazed rapists who the French feared as much as the Germans, explosive book claims". dailymail.co.uk (به انگلیسی). 29-05-2013. {{cite web}}: Check date values in: |date= (help)
↑ François-Damien Bourgery (06-06-2014). "Les Afro-Américains, antihéros de la Libération". rfi.fr (به فرانسوی). {{cite web}}: Check date values in: |date= (help)
↑ ^۶٫۰ ^۶٫۱ Documentaire de 2009, diffusé sur France 3, voir Viol de masse des Françaises en 1945 - 2/2 در یوتیوب
↑ Laura Oneale (30-05-2013). "What Soldiers Do an American WWII GI Expose". guardianlv.com (به انگلیسی). {{cite web}}: Check date values in: |date= (help)
↑ Hugh Schofield (05-06-2009). "Revisionists challenge D-Day story". news.bbc.co.uk (به انگلیسی). {{cite web}}: Check date values in: |date= (help)
↑ Laurent Joffrin (06-06-2014). "70 ans après : les 12 mystères du Débarquement". nouvelobs.com (به فرانسوی). {{cite web}}: Check date values in: |date= (help); no-break space character in |title= at position 13 (help)
↑ ^۱۰٫۰ ^۱۰٫۱ "GI américains: un tsunami de libido a déferlé sur la France à la Libération". LExpress.fr (به فرانسوی). 2013-06-26. Retrieved 2020-05-18.
↑ Robert Lilly, 2003, cité par Libération, 2004

مطالعه بیشتر ویرایش

کتابشناسی ویرایش

J. Robert Lilly; François Le Roy (2002). "L'armée américaine et les viols en France, juin 1944-mai 1945". Vingtième Siècle : Revue d'histoire. Paris: Presses de Sciences Po (75): 109-121..
J. Robert Lilly, La face cachée des GI's. Les viols commis par des soldats américains en France, en Angleterre et en Allemagne pendant la Seconde Guerre mondiale, Payot, 2008.
Mary Louise Roberts, Des GI's et des femmes Amours viols et prostitution à la Libération, Seuil, 2014
Virgili Fabrice, " Les viols commis par l’armée allemande en France (1940-1944) », <i id="mwATE">Vingtième Siècle. </i><i id="mwATE">Revue d'histoire</i>, 2016/2 (N° ۱۳۰)

جستارهای وابسته ویرایش

پیوندهای به بیرون ویرایش

الگو:Palette

[075_0109-1] ۱٫۰۰ ^۱٫۰۱ ^۱٫۰۲ ^۱٫۰۳ ^۱٫۰۴ ^۱٫۰۵ ^۱٫۰۶ ^۱٫۰۷ ^۱٫۰۸ ^۱٫۰۹ L’armée américaine et les viols en France. Juin 1944-mai 1945, J. Lilly, François Le Roy

[2] Mathieu von Rohr (29-05-2013). "The Dark Side of GIs in Liberated France". spiegel.de (به انگلیسی). {{cite web}}: Check date values in: |date= (help)

[:0-3] ۳٫۰ ^۳٫۱ Corine Lesnes (18-07-2013). "Mary Louise Roberts : "Le sexe a été une manière d'assurer la domination américaine"". lemonde.fr (به فرانسوی). {{cite web}}: Check date values in: |date= (help); no-break space character in |title= at position 20 (help)

[4] "American WWII GIs were dangerous sex-crazed rapists who the French feared as much as the Germans, explosive book claims". dailymail.co.uk (به انگلیسی). 29-05-2013. {{cite web}}: Check date values in: |date= (help)

[5] François-Damien Bourgery (06-06-2014). "Les Afro-Américains, antihéros de la Libération". rfi.fr (به فرانسوی). {{cite web}}: Check date values in: |date= (help)

[Viol_de_masse_des_Françaises_en_1945_(Youtube)-6] ۶٫۰ ^۶٫۱ Documentaire de 2009, diffusé sur France 3, voir Viol de masse des Françaises en 1945 - 2/2 در یوتیوب

[7] Laura Oneale (30-05-2013). "What Soldiers Do an American WWII GI Expose". guardianlv.com (به انگلیسی). {{cite web}}: Check date values in: |date= (help)

[8] Hugh Schofield (05-06-2009). "Revisionists challenge D-Day story". news.bbc.co.uk (به انگلیسی). {{cite web}}: Check date values in: |date= (help)

[9] Laurent Joffrin (06-06-2014). "70 ans après : les 12 mystères du Débarquement". nouvelobs.com (به فرانسوی). {{cite web}}: Check date values in: |date= (help); no-break space character in |title= at position 13 (help)

[:1-10] ۱۰٫۰ ^۱۰٫۱ "GI américains: un tsunami de libido a déferlé sur la France à la Libération". LExpress.fr (به فرانسوی). 2013-06-26. Retrieved 2020-05-18.

[11] Robert Lilly, 2003, cité par Libération, 2004

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]