تداعی معانی (انگلیسی: associative memory)، فرایند ربط رخدادها و به یاد آوردن رخدادی دیگر است.

تداعی معانی ویرایش

در این فرایند ربط دادن رخدادها به نحوی است که یادآوری یکی از آنها خود به خود رخدادهای دیگر را به یاد بیاورد. [۱] این به یاد آوردن به رابطه بین اشیا یا مفاهیم مختلف می‌پردازد. مانند شباهت نام و چهره و بو و غیره.[۲] یاد آوردن یک ساختار حافظه اعلامی و مبتنی بر اپیزودیک است.[۳]

ساختار ویرایش

ساختارهای عصبی آناتومیکی که تداعی معانی را کنترل می‌کنند در لوب گیجگاهی داخلی و نواحی قشری مرتبط با عملکرد است. مکان‌های اصلی هیپوکامپ و ساختارهای اطراف آن یعنی قشر آنتورینال، پریرینال و پاراهیپوکامپ است. اخیراً، شبکه جداری-هیپوکامپ به عنوان یک مدار کلیدی برای تداعی معانی شناسایی شده‌است[۴] انسان‌هایی که ضایعات لوب گیجگاهی داخلی بزرگی دارند، در حافظه تشخیص انواع مختلف محرک‌ها دچار اختلال هستند.[۵]

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. Suzuki, Wendy A. (February 2005). "Associative Learning and the Hippocampus". Psychological Science Agenda. American Psychological Association.
  2. Matzen, Laura E. , Michael C. Trumbo, Ryan C. Leach, and Eric D. Leshikar. "Effects of Non-invasive Brain Stimulation on Associative Memory". Brain Research 1624 (2015): 286-296.
  3. Dennis, Nancy A. , Indira C. Turney, Christina E. Webb, and Amy A. Overman. "The Effects of Item Familiarity on the Neural Correlates of Successful Associative Memory Encoding". Cognitive, Affective, & Behavioral Neuroscience 15.4 (2015): 889-900.
  4. Wagner AD, Shannon BJ, Kahn I, Buckner RL. "Parietal lobe contributions to episodic memory retrieval". Trends in Cognitive Sciences 9.9 (2005): 445-53.
  5. Ranganath, Charan, and Maureen Ritchey. "Two Cortical Systems for Memory-guided Behaviour". Nature Reviews Neuroscience 13.10 (2012): 713-26.