تنخواه گردان مبلغی پول (معمولاً پول نقد) است که برای رفع نیازهای مالی کوچک و جاری شرکت‌ها و موسسات در اختیار کارمندانی قرار می‌گیرد. هدف از این کار پرداخت سریع بهای خدمات و کالاهایی است که به‌طورروزمره در جریان فعالیت شرکت خریده می‌شود. تنخواه گردان روند پرداخت را بدون نیاز به صدور چک یا دیگر اوراق بهادار تسریع می‌کند. هر مؤسسه مبلغ معینی را در بودجه سالانه خود به عنوان تنخواه گردان تعیین می‌کند و آن را در مقابل رسید به یک یا چند کارمند می‌سپارد تا بسته به نیاز خرج کنند. در پایان سال مالی یا در دوره‌های کوتاه‌تر به حساب تنخواه گردان و صورت خرج‌ها رسیدگی می‌شود و اگر مبلغی از آن باقی‌مانده باشد به صندوق شرکت بازگردانده می‌شود.[۱]

کارت تنخواه گردان ویرایش

کارتی است که دارای سقف محدودی برای شارژ نقدینگی می‌باشد. می‌تواند رمزدار یا بدون رمز باشد. البته به دلیل اینکه این کارت ماهیت وجه نقد را دارد بیشتر به صورت بدون رمز استفاده می‌شود. این کارتها می‌توانند از نوع کارت مغناطیسی یا کارت هوشمند یا سامانه بازشناسی با امواج رادیویی باشند. از این کارت برای خریدهای جزئی، استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی، پارکینگ و مسائلی از این دست استفاده کرد. ماهیت این کارتها می‌تواند از گروه کارت پیش پرداخت یا کارت اعتباری باشد. برخی از کارتهای تنخواه گردان ترکیبی هستند. به این معنی که ترکیبی از دو یا سه نوع کارت مغناطیسی، کارت هوشمند و سامانه بازشناسی با امواج رادیویی می‌باشند. به‌طور مثال یک کارت اعتباری از نوع مغناطیسی می‌تواند با کارت تنخواه گردانی از نوع سامانه بازشناسی با امواج رادیویی ترکیب شود.

منابع ویرایش

  1. P. Hosein (29 July 1988). Principles of Accounts (Cxc). Heinemann. p. 92. ISBN 978-0-435-98309-3.