تپه اطراف شهر سوخته ۱۱۰
اثر ثبت‌شده در فهرست آثار ملی ایران
تپه اطراف شهر سوخته شماره ۱۱۰ مربوط به ۱۸۰۰ تا ۲۲۰۰ قبل از میلاد است و در شهرستان زابل، بخش شیب آب، دهستان لوتک، روستای حومه شهر سوخته ۱۲/۷ کیلومتری جنوب غرب پایگاه باستان‌شناسی شهر سوخته واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۸ اسفند ۱۳۸۵ با شمارهٔ ثبت ۱۸۷۰۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[۱]
| تپه اطراف شهر سوخته ۱۱۰ | |
|---|---|
| نام | تپه اطراف شهر سوخته ۱۱۰ |
| کشور | ایران |
| استان | استان سیستان و بلوچستان |
| شهرستان | شهرستان زابل |
| اطلاعات اثر | |
| کاربری | تپه، شهر تاریخی |
| اطلاعات ثبتی | |
| شمارهٔ ثبت | ۱۸۷۰۲ |
| تاریخ ثبت ملی | ۲۸ اسفند ۱۳۸۵ |
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایران‌شهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.
 | این یک مقالهٔ خرد یکی از آثار باستانی ایران است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |