تک رانشگر به مدار

ترابر تک رانشگر به مدار (به انگلیسی: single-stage-to-orbit (SSTO)) از سطح جرمی آسمانی، بدون مصرف مخازن، موتورها یا سایر سخت‌افزارهای اصلی و تنها با استفاده از سوخت رانش و مایع‌ها به مدار می‌رسد. این اصطلاح معمولاً، اما نه منحصراً به سامانه پرتاب بازکاربردپذیر اشاره دارد. [۱] تا به امروز هیچ وسیله پرتاب SSTO از زمین به پرواز درنیامده است. پرتاب‌های مداری از زمین توسط موشک‌های چند مرحله‌ای کاملاً یا بخشی یک‌بار مصرف انجام شده است.

VentureStar، هواپیمای فضایی پیشنهادی تک رانشگر به مدار (SSTO) بود.

منابع ویرایش

  1. Richard Varvill; Alan Bond (2003). "A Comparison of Propulsion Concepts for SSTO Reusable Launchers" (PDF). JBIS. Archived from the original (PDF) on 15 June 2011. Retrieved 5 March 2011.