جائه‌سا
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
گو جائه‌سا (هانگول:재사) پدر پادشاه تائجو (ششمین پادشاه گوگوریو) و ششمین پسر پادشاه یوری بود که از سال ۴۴ تا ۵۴ میلادی نایب السلطنه گوگوریو بود. پس از ترور پادشاه موبون، زمانی که آنها سعی کردند او را به عنوان پادشاه انتخاب کنند، به دلیل کهولت سن، تاج و تخت را رها کرد و تاج و تخت را به پسر خود گونگ داد.
| جائه‌سا | |
|---|---|
| شاهزاده گوگوریو | |
| فرزند(ان) | تائجو |
| خاندان | گو |
| دودمان | گوگوریو |
| پدر | یوری |
| سه امپراتوری |
|---|
|
۱- امپراتوری شیلا ۵۷ پ.م. — ۹۳۵ م. |
حرفه ویرایش
او از سال ۴۴ تا ۵۴ به عنوان نایب السلطنه گوگوریو خدمت کرد. نام خانوادگی او گو (高) است و طبق سوابق سامگوک ساگی و سامگوک یوسا، او ششمین پسر پادشاه یوری، دومین پادشاه پادشاهی گوگوریو است. شین چائه هو گفت که جائه‌سا از نسل سوم پادشاه دائموسین بود و او را نوه خود می دانست.
یک تئوری این است که او فردی است همنام جائه‌سا که با گو جومونگ به جولبون بویو آمد. اگر از نظریه شین چائه هو پیروی کنیم، پادشاه چادائه و پادشاه سیندائه پسران نامشروع پادشاه تائجو هستند. زندگی او نامعلوم است و به گفته سامگوک ساگی و سامگوک یوسا، زمانی که برادرزاده یا برادرش، شاه موبون، ترور شد، به دلیل کهولت سن، تاج و تخت را رها کرد و تاج و تخت را به پسرش گوگونگ سپرد.
منابع ویرایش
https://ko.wikipedia.org/wiki/%EC%9E%AC%EC%82%AC
 | این یک مقالهٔ خرد کرهٔ جنوبی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |