جمشیدی (قوم)
جمشیدیان یکی از قومهای ایرانی تبار در افغانستان هستند؛ که یکی از چهار قبیله بزرگ قوم ایماق که شامل فیروزکوهی، تیمانی و تیموری نیز میشوند جمشیدیها در درجه اول افراد کمتحرکی هستند که در منطقه کوشک که فعلاً ولسوالی کشک رباط سنگی زندگی میکنند در زمان حکومت عبدالرحمن خان سران قوم جمشیدی که سرکرده آنها یلان توش خان بود بخاطر نافرمانی از اوامر پادشاه اعدام شدن بعد از آن مدت قوم جمشیدی تیت و پراکنده شدن در مناطق ولسوالی کرخ ولسوالی کهسان ولسوالی کشک رباط سنگی و ولسوالی کشک کهنه زندگی میکنند و اعتقاد بر این است که از ترکیبی عرب و فارستبار هستند. برخی جمشیدیها در ترکمنستان ساکن شدهاند.[۱]
سرزمین اصلی جمشیدی ها سیستان بوده است،که توسط شاه عباس به نواحی هرات و بادغیس کوچانده شدند تا از حملات ازبکها به ایران جلوگیری کنند.[۲]
یک نشریه در سال ۱۹۲۶ اشاره میکند که شهر ایران نیشاپور (در شمال شرقی ایران، در نزدیکی استان هرات) دارای جمعیتی «جمشیدی» است که از «شمال هرات» سرچشمه گرفتهاند و پس از جنگ ایران و افغانستان به این منطقه نقل مکان کردند. این جمشیدیها خود را از نسل جمشید پادشاه ایران توصیف میکردند، فارسی صحبت میکردند و اسماعیلی بودند.
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ Janata, A. "AYMĀQ". Encyclopædia Iranica (Online ed.). United States: Columbia University.
- ↑ Afzali، Khalilullah (۲۰۲۰-۰۸-۰۸). «8- ریشه و پیشینۀ قوم جمشیدی». مؤسسۀ پژوهشی بایسنغر. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۴-۱۷.