جمهوری کوبا (۱۹۵۹–۱۹۰۲)

جمهوری کوبا (اسپانیایی: República de Cuba) از۱۹۰۲ تا ۱۹۵۹، اشاره به دوره تاریخی در کوبا از سال ۱۹۰۲، زمانی که کوبا از زیر سلطه حکومت ایالات متحده پس از جنگ اسپانیا و آمریکا که طی آن حاکمیت کوبا از اسپانیا در سال ۱۸۹۸ به آمریکا منتقل شد خارج شد تا انقلاب کمونیست‌ها در سال ۱۹۵۹ می‌باشد.

جمهوری کوبا

República de Cuba
کوبا
۱۹۰۲–۱۹۰۶
۱۹۰۹–۱۹۵۹
نشان ملی کوبا
نشان ملی
سرود: La Bayamesa
"The Bayamo Song"
موقعیت کوبا
پایتختهاوانا
زبان(های) رایجاسپانیایی
دین(ها)
کاتولیک رومی
حکومت۱۹۰۲–۱۹۴۰:
دولت متحد سیستم ریاست جمهوری جمهوری
۱۹۴۰–۱۹۵۲:
جمهوری نیمه ریاستی جمهوری
۱۹۵۲–۱۹۵۹: دیکتاتوری نظامی
رئیس‌جمهور 
• ۱۹۰۲–۱۹۰۶
توماس استرادا پالما (first)
• ۱۹۵۲–۱۹۵۹
فولخنثیو باتیستا ثالدیوار (last)
نخست‌وزیر 
• ۱۹۴۰–۱۹۴۲
کارلوس سالادریگاس زایس (first)
• ۱۹۵۹
خوزه میرو کاردونا (last)
قوه مقننهکنگره
• Upper Chamber
مجلس سنا
• Lower Chamber
مجلس نمایندگان
دوره تاریخیModern Era
۲ مارس ۱۹۰۱
۲۰ مه ۱۹۰۲
۱۷ فوریه ۱۹۰۳
۲۹ مه ۱۹۳۴
۱۰ اکتبر ۱۹۴۰
• پذیرفته شده در سازمان ملل
۲۴ اکتبر ۱۹۴۵
۱ ژانویه ۱۹۵۹
واحد پولپزوی کوبا
کد ایزو ۳۱۶۶CU
پیشین
پسین
ایالات متحده پروتستانت کوبا
Second Occupation of Cuba
دومین اشغل کوبا
کوبا
امروز بخشی از کوبا

جنگ ۱۸۹۵

ویرایش

در ۱۸۹۲ یک مخالف تبعید شده به نام خوزه مارتی، حزب انقلابی کوبا را در نیویورک پایه‌ریزی کرد. هدف این حزب استقلال کوبا از اسپانیا بود.[۱] در ۱۸۹۵، خوزه مارتی برای پیوستن به تلاش‌های ماکسیمو گومز به مونته کریستی و سانتو دومینگو رفت. مارتی دیدگاه‌های سیاسی خود را در بیانیهٔ مونته کریستی به تحریر درآورد.[۱] جنگ علیه نیروهای نظامی اسپانیا در ۲۴ فوریه ۱۸۹۵ در کوبا آغاز شد. اما مارتی تا آوریل ۱۸۹۵ نتوانست خود را به کوبا برساند.[۱] مارتی در دوس ریوس در ۱۹ می ۱۸۹۵ کشته شد.[۱] مرگ او او را به قهرمان ملی کوبا بدل کرد.[۲]

حدود ۲۰۰ هزار اسپانیایی کوبا را به توپ بستند. فرماندهٔ نظامی کوبا مردم را کمپ‌هایی فرستاد.[۳] در میان بین ۲۰۰٬۰۰۰ تا ۴۰۰٬۰۰۰ شهروند کوبایی بر اثر گرسنگی یا بیماری در این کمپ‌ها جان باختند.

استقلال از اسپانیا

ویرایش

کوبا تا پایان جنگ اسپانیا-آمریکا در ۱۸۹۸ همچنان مستعمره اسپانیا باقی‌ماند. پس از جنگ آمریکا-اسپانیا، این دو کشور معاهده‌ای به نام معاهدهٔ پاریس را در ۱۸۹۸ امضا کردند که طی آن اسپانیا کشورهای پورتوریکو، فیلیپین و گوام را به ازای جمعاً ۲۰ میلیون دلار به آمریکا واگذر کرد.[۴] در یک پیمان مشابه، اسپانیا متعهد شد که از پادشاهی بر کوبا چشم پوشی کند. تئودور روزولت که در جنگ آمریکا-اسپانیا شرکت کرده بود و تا اندازه‌ای نیز به جنبش‌های استقلال خواهانه روی خوش نشان می‌دهد، در ۱۹۰۱ پس از مک کینلی به عنوان رئیس‌جمهور آمریکا انتخاب شد و معاهده را واگذار کرد. به این شکل کوبا در ۱۹۰۲ به صورت رسمی از آمریکا مستقل شد و نام جمهوری کوبا به خود گرفت. تحت شرایط جدید کوبا، آمریکا حق مداخله در امور داخلی کوبا و همچنین روابط اقتصادی و سیاسی اش با دیگر کشورها را برای خود محفوظ نگه داشت.

بین ۱۹۵۳ و ۱۹۵۹ انقلاب کوبا اتفاق افتاد که منجر به براندازی دیکتاتوری فولخنثیو باتیستا ثالدیوار و روی کار آمدن دولت جدید به رهبری فیدل کاسترو گردید.[۵] در سال ۱۹۵۲ استقلال خود را از اسپانیا اعلام کرد.

منابع

ویرایش
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ Stanley Sandler, ed. (2002). Ground warfare: an international encyclopedia. Vol. Part 25, Volume 1. ABC-CLIO. p. 549. ISBN 1-57607-344-0. Retrieved 2009-09-06.
  2. David Arias (2005). Spanish-americans: Lives And Faces. Victoria, BC, Canada: Trafford Publishing. p. 171. ISBN 1-4120-4717-X. Retrieved 2009-09-06.
  3. Robert K. Home (1997). Of Planting and Planning: The Making of British Colonial Cities. Chapman and Hall. p. 195. ISBN 0-419-20230-7. Retrieved 2009-09-06.
  4. "Treaty of Peace Between the United States and Spain". The Avalon Project. Yale Law School. December 10, 1898.
  5. "Remarks of Senator John F. Kennedy at Democratic Dinner, Cincinnati, Ohio". John F. Kennedy Presidential Library & Museum – Jfklibrary.org. 1960-10-06. Archived from the original on 24 May 2012. Retrieved 2010-11-07.