حاجت شیرازی
شاعر ایرانی
آقا یادگار شیرازی مشهور و متخلص به حاجت (۱۷۰۱ - ۱۷۷۱م) شاعر ایرانی در سدهٔ هجدهم میلادی/ دوازدهم هجری بود.[۱][۲]
| یادگار شیرازی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۷۰۱م/ ۱۱۱۵ق شیراز |
| درگذشت | ۱۷۷۱م/ ۱۱۸۵ق شیراز |
| پیشه | شاعر |
| آثار |
|
| عنوان | آقا |
زندگی ویرایش
یادگار در سال ۱۷۰۱م/ ۱۱۱۵ق در شیراز زاده شد. به عطاری پیشه‌ور بود سپس به شعر گرایید، به‌ویژه غزل‌هایی سرود. او ازدواج نکرد و به گفتهٔ نظمی تبریزی «از اشعارش چنین برمی‌آید که با چشم حقارت به دنیا می‌نگریست و زندگی را اهمیتی قائل نبود»، همچنین او را «مردی بسیار پاکدامن و پرهیزگار» توصیف نموده.[۱]
حاجت شیرازی در سال ۱۷۷۱م/ ۱۱۸۵ق در شیراز پس از حج‌گذاری درگذشت.
آثار ویرایش
یک نسخهٔ منحصر بفرد از دیوان حاجت شیرازی در سال ۱۳۴۷ موجود بوده‌است.[۳]
جستارهای وابسته ویرایش
| مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به حاجت شیرازی در ویکیگفتاورد موجود است. |
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ نظمی تبریزی، علی (۱۹۷۶). دویست سخنور؛ تذکرةالشعرای منظوم و منثور. تابش. ص. ۷۱.
- ↑ هدایت، رضاقلی‌خان. مجمع الفصحاء. ج. چهارم. ص. ۳۰۲ (ش ۵۷۱).
- ↑ دیوان حاجت شیرازی، یغما، سال بیست و یکم، دی ۱۳۴۷، شماره ۸ (پیاپی ۲۴۴).
