حاشا که من به موسم گل ترک می کنم
غزلی با مطلع «حاشا که من بهموسم گل ترک می کنم»، غزل شمارهٔ ۳۵۱ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.
حاشا که من بهموسم گل | |||
---|---|---|---|
زبان | فارسی | ||
شاعر | حافظ[۱] | ||
شمار ابیات | ۷ | ||
بحر | مُضارع مثمن اَخرَب مکفوف محذوف مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن | ||
متن | |||
نسخهٔ مبنا: تصحیحِ محمّد قزوینی و قاسم غنی | |||
مفهوم و درونمایه ویرایش
وزن ویرایش
در اجراها ویرایش
عبدالوهاب شهیدی در برنامهٔ شمارهٔ ۸۴ از مجموعهٔ گلهای تازه در دستگاهِ شور، نادر گلچین در برنامهٔ شمارهٔ ۱۴۳ از همان مجموعه در دستگاهِ سهگاه، و محمود محمودی خوانساری در برنامهٔ شمارهٔ ۲۸۲ از مجموعهٔ برگ سبز در دستگاهِ شور این غزل را اجرا کردهاند.[۲]
ترجمهها ویرایش
در دیگر آثار هنری ویرایش
پانویس ویرایش
- ↑ حافظ، دیوان حافظ، ۲۴۱.
- ↑ دادجو، «خوشخوانیهای شعر حافظ»، دانشنامهٔ حافظ، ۲: ۱۰۰۰-۱۰۰۲، ۱۰۰۸.
منابع ویرایش
- حافظ شیرازی، شمسالدین محمد بن بهاءالدین محمد. قزوینی، محمد؛ غنی، قاسم، ویراستاران. دیوان حافظ. تهران: سینا.
- دادجو، درّه (۱۳۹۷). «خوشخوانیهای شعر حافظ». در بهاءالدین خرمشاهی. دانشنامهٔ حافظ و حافظپژوهی. ج. ۲. تهران: نخستان پارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۹۷۶۴-۴-۷.