حمیرا نکهت دستگیرزاده
حمیرا نکهت دستگیرزاده (زادهٔ ۲۶ ثور/۲۵ اردیبهشت ۱۳۳۹، کابل، افغانستان – درگذشتهٔ ۱۴ شهریور/۱۳ سنبله ۱۳۹۹ در هلند) شاعر زن اهل کشور افغانستان بود.[۱][۲] وی از دانشگاه حقوق کابل فارغ‌التحصیل شد و پس از آن در دهه ۱۳۶۰ خورشیدی به نگارش و تهیه برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی با مضمون ادبی در رادیو و تلویزیون دولتی افغانستان پرداخت. حمیرا نکهت دستگیرزاده تحصیلات خود را در صوفیه، بلغارستان تا مقطع دکترا و در رشتهٔ ادبیات فارسی ادامه داد. او یکی از بنیانگذاران انجمن شاعران و نویسندگان فارسی‌زبان (انشا) در هلند بود.[۳]قالب آثار او شعر سپید و غزل بود. برخی از شعرهای او به صورت ترانه توسط خوانندگان افغان خوانده شده‌است. وی همچنین اشعاری به زبان هلندی نیز منتشر کرده‌است.
درگذشت ویرایش
حمیرا نکهت از بیماری سرطان خون رنج می‌برد و سرانجام در ۱۴ شهریور ۱۳۹۹ در سن ۶۰ سالگی بر اثر همان بیماری درگذشت.[۴][۵]
آثار ویرایش
- شط آبی رهایی (۱۹۹۰)،
- غزل غریب غربت (۲۰۰۳)،
- به دور آتش و دریغ (۲۰۰۹)،
- آفتاب آواره (۲۰۱۱)،
- هیچ نتوان گفت در ۵۰ سال (۲۰۱۱)،
- کوچه‌های روشن ماه هالند (۲۰۱۲)،
- تلخ در آتش (۲۰۱۳)،
- از سپیده لبریز (۲۰۱۳)
- از پوست تا پوستر (۲۰۱۳)
- پرواره‌های پندار (۲۰۱۴)