حوریه مصدق
حوریه مصدق، فعال حقوق بشر، تحلیلگر سیاسی و روزنامه‌نگار افغان است. او به دلیل فعالیت خود به عنوان یک فعال و روزنامه‌نگار با تهدیدهای شخصی روبرو شده‌است. مصدق در حال حاضر برای عفو بین‌الملل کار می‌کند.
زندگی‌نامه ویرایش
مصدق هنگامی که افغانستان در سال ۱۹۷۹ تویط شوروی مورد حمله قرار گرفت، کودک بود[۱] مصدق تحصیل روزنامه‌نگاری را در دانشگاه کابل در سال ۱۹۹۲ آغاز کرد.[۲] او مجبور شد تحصیلات خود را متوقف کند و مدت کوتاهی پس از سرنگونی دولت نجیب الله افغانستان را ترک کرد.[۳] او و خانواده اش در سال ۱۹۹۵ به پاکستان پناه بردند، جایی که در اسلام‌آباد به عنوان روزنامه‌نگار برای یونایتدپرس اینترنشنال کار کرد.[۲] مصدق سرانجام کارشناسی ارشد خود را در رشته روابط عمومی از دانشگاه برکلی به پایان رساند.[۳]
پس از حمله ایالات متحده و انگلیس به افغانستان در سال ۲۰۰۲، وی به کشور خود بازگشت و در عفو بین‌الملل در کابل کار کرد، که فقط تا سال ۲۰۰۳ بازماند.[۴] پس از آن، او کارهای مختلفی را برای آژانس‌های مختلف حقوق بشری انجام داد.[۴] او همچنین در سال ۲۰۰۴ برای نیوزویک تفسیر سیاسی ارائه می‌داد.[۵]
مصدق شروع به تهدید از سوی کسانی کرد که از فعالیت او خوشش نمی‌آمد. در سال ۲۰۰۸، عفو بین‌الملل به او و خانواده اش کمک کرد تا به لندن نقل مکان کنند و در آنجا وی تحت مجوز اجازه کار برای عفو بین‌الملل شروع به کار کرد.[۶] شوهرش تیر خورده بود و صورت دخترش بریده بود.[۶] مصدق می‌گوید: "تا زمانی که تهدیدها متوجه من بودند، من اهمیتی نمی‌دادم زیرا وقتی تصمیم می‌گیرید چه کار کنید، شما نیز از خطرات آگاه هستید. اما وقتی همه چیز علیه خانواده من بود، دیدن خانواده شما برای کارهایی که انجام می‌دهید بسیار دشوار بود. "[۶]
مصدق در حال حاضر در عفو بین‌الملل به عنوان محقق افغانستان کار می‌کند.[۷] او برای اولین بار در سال ۲۰۰۸ شروع به کار با آنها کرد.[۶] او به عنوان یکی از اعضای عفو بین‌الملل اغلب بین لندن و کابل سفر می‌کند.[۸] مصدق این تحقیق را برای گزارش عفو بین‌الملل با عنوان «فرار از جنگ، یافتن بدبختی: مهاجرین آوارگان داخلی در افغانستان» ارائه کرده‌است.[۹] او همچنین در مصاحبه ای با سی‌ان‌ان گزارش داد که در حالی که پیشرفت حقوق بشر از سال ۲۰۰۲ در افغانستان بسیار کند بوده‌است، عفو بین‌الملل در طول زمان پیشرفت‌هایی داشته‌است.[۱۰]
منابع ویرایش
- ↑ "Women's in Afghanistan: The Back Story". Amnesty International UK. 25 October 2013. Retrieved 25 September 2015.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ "Amnesty activists: meet the people on the human rights frontline". the Guardian (به انگلیسی). 2011-04-01. Retrieved 2021-08-15.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ "Horia Mosadiq: 'He Said He Would Kill Me If He Ever Saw Me Going to School Again'". The Huffington Post. 24 March 2014. Retrieved 25 September 2015.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Kappala-Ramsamy, Gemma (1 April 2011). "Amnesty Activists: Meet the People on the Human Rights Frontline". The Guardian. Retrieved 25 September 2015.
- ↑ Moreau, Ron; Yousafzai, Sami (11 October 2004). "'Living Dead' No More". Newsweek. 144 (15): 37. Retrieved 25 September 2015.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ ۶٫۳ «EBSCOhost Login». search.ebscohost.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۸-۱۵. خطای یادکرد: برچسب
<ref>نامعتبر؛ نام «:1» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ Latifi, Ali M. (14 May 2015). "American, 8 Other Foreigners Among 14 Killed in Attack on Kabul Guesthouse". Los Angeles Times. Retrieved 25 September 2015.
- ↑ Mansel, Tim (2008). "Afghan civil society activist Horia Mosadiq in Bamyan, Afghanistan". UNESCO. Retrieved 25 September 2015.
- ↑ Bhalla, Nita (23 February 2012). "Afghans Flee War to Face Hunger, Disease in Slums: Amnesty". Reuters. Retrieved 25 September 2015.
- ↑ Almond, Kyle (6 October 2011). "5 Voices: What is Needed for Success in Afghanistan?". CNN. Retrieved 26 September 2015.