خانه پلشیر
خانهٔ پلشیر که در اسناد تاریخی به نام آقانوریان (وکیل الدوله) شهرت داشته و با نام خانهٔ زُویلیان به ثبت آثار ملی رسیده‌است، آثاری از سه دورهٔ تاریخی معماری (صفوی، زند و قاجار) را در در خود دارد.[۱] مالکیت متنوع خانه، در ادوار گوناگون تاریخی و تأثیرپذیری از فرهنگ‌های مختلف ارمنی، اروپایی و ایرانی، این بنا را با تزئینات متنوع آن به ترکیبی از فرهنگ‌ها مبدل کرده است.[۲]
نخستین مالک شناخته شدهٔ این خانهٔ تاریخی وکیل الدوله (استپانوس آقانوریان) کاردار سفارت انگلیس در اصفهان دورهٔ قاجار است.[۳] این خانه پس از مرمت به خانهٔ پلشیر تغییر نام داد و پس از جایزهٔ برگزیدهٔ یونسکو،[۴][۴][۵][۶][۷][۸][۹][۱۰] در فهرست میراث فرهنگی ایران ثبت شد.[۱۱]
در پی مرمت اصولی، کاربری این بنای ارزشمند از مسکونی به دفتر شرکت معماری وشهرسازی تغییر داده شد. اجرای مرمت اساسی و تلفیق یک کاربری و زندگی جدید در کالبدی قدیمی توانست در سال2002 م جایزه ی شایستگی حفاظت از میراث فرهنگی را از طرف دفتر UNESCO به ارمغان آورد.
| خانه پلشیر | |
|---|---|
| نام‌های پیشین | خانه زولیان |
| اطلاعات کلی | |
| گونه | دفتر مهندسان مشاور معمار و شهرساز پلشیر |
| سبک معماری | معماری دوره صفویه، زندیه و قاجار |
| موقعیت | اصفهان، جلفا، کوی تبریزیها، پلاک ۹۹[۱۲] |
| کشور | ایران |
| مالک | دفتر مهندسان مشاور معمار و شهرساز پلشیر[۱۳] |
| طراحی و ساخت | |
| معمار | محمدرضا قانعی |
| وبگاه | |
خانه ی پلشیر(زویلیان)
کارفرما: مهندسان مشاور معمار و شهرساز پلشیر
مشاور:مهندسان مشاور معمار و شهرساز پلشیر
زیربنا : 1500 متر مربع
موقعیت: اصفهان، جلفا، تبریزیها، پلاک 99
سال طراحی : 1379
طراح: دکتر محمدرضا قانعی
همکاران طرح: ع. شیخ الاسلام، م. مومنی، ف. خوروش، ع. محسنی، ف. تمدن
عکاس : جاسم غضبانپور، اشکان قانعی، فرشید نصرآبادی، ایمان وکیل زاده
جوایز: برنده نشان شایستگی یونسکو در سال 2002
منابع ویرایش
- ↑ «خانه پلشیر». دانرو.[پیوند مرده]
- ↑ «Polsheer House | Ground floor plan (after restoration), with legend | Archnet». archnet.org. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۱-۲۷.
- ↑ «انسان شناسی و فرهنگ | انسان‌شناسی، علمی‌ترین رشته علوم انسانی و انسانی‌ترین رشته در علوم است». anthropology.ir. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۱-۲۷.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ «UNESCO awards to inspire cultural heritage preservation» (به انگلیسی). Tehran Times. ۲۰۱۶-۰۲-۰۷. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۱-۲۷.
- ↑ «خانه پلشیر» (به انگلیسی). بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۱-۲۷.
- ↑ User، Super. «UNESCO presents 2014 Asia-Pacific Award of Distinction for Cultural Heritage Conservation to Saryazd Citadel» (به انگلیسی). unic-ir. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۱-۲۷.
- ↑ «UNESCO Cultural Heritage Conservation 2018» (به انگلیسی). Islamic Republic News Agency. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۱-۲۷.
- ↑ "UNESCO promotes cultural heritage conservation" (به انگلیسی). 2015-03-17. Archived from the original on 27 January 2018. Retrieved 2018-01-27.
- ↑ Mobara، Neda. «7 Feb 2016 - UNESCO encourages role of private sector in heritage conservation» (به انگلیسی). بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۱-۲۷.
- ↑ "Two Iranian Projects win the 2017 Asia- Pacific Award for Cultural Heritage Conservation". www.unesco.org (به انگلیسی). Retrieved 2018-01-27.
- ↑ «Polsheer House / Mohammadreza Ghanei» (به انگلیسی). Iranian Architect. ۲۰۱۷-۰۴-۱۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۱-۲۷.
- ↑ «Google Maps». Google Maps. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۱-۲۷.
- ↑ «مشاور پروژه بازآفرینی رشت برنده جایزه یونسکو شده‌است». گیل خبر. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۱-۲۷.