خلیل بیدس
خلیل ابراهیم بَی۫دَس (۱۸۷۴–۱۹۴۹) آموزگار، روزنامه‌نگار، نویسنده و مترجم فلسطینی بود. او را نخستین نویسندهٔ فلسطینی می‌دانند که به داستان‌نویسی نوین شهرت گرفت. بیدس پدر یوسف بیدس، بانکدار لبنانی فلسطینی بود و پسر عموی پدر ادوارد سعید بود.[۱] همراه با معاصران مانند خلیل السککینی، محمد ایزاد دروازه و نجیب نسر، بیداس یکی از روشنفکران برجسته فلسطین در اوایل قرن بیستم بود.
| خلیل بَی۫دَس | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۸۷۴م / ۱۲۹۱ق ناصره |
| درگذشت | ۱۹۴۹م/ ۱۳۶۸ق بیروت |
| پیشه | آموزگار، روزنامه‌نگار، نویسنده، مترجم |
زندگی ویرایش
در ۱۸۷۴م / ۱۲۹۱ق در ناصره زاده شد. در مدرسهٔ روسی همان‌جا دانش آموخت سپس به دانشسرای معلمان رفت. سال‌ها به آموزگاری پرداخت. مدیر مدرسه‌های روسی کوچکی در سوریه و لبنان شد. مجلهٔ النفائس العصریة را در حیفا و قدس منتشر ساخت (۱۹۰۸–۱۹۱۲). سپس آن را در ۱۹۱۹م دوباره در حیفا بازچاپ نمود. در همان سال آموزگار زبان عربی در اورشلیم|قدس شد. در جنگ فلسطین ۱۹۴۸ به امان پناه برد. سپس در بیروت مستقر شد و همان‌جا در سال ۱۹۴۹م/ ۱۳۶۸ق درگذشت. کتابخانهٔ شخصی‌اش به دانشگاه عبری اورشلیم رسید.[۱]
آثار ویرایش
بیشتر آثار او، ترجمه‌هایش از روسی به عربی است. آثار تألیفی او:
- العقد الثمین فی تربیة البنین
- العقد النظیم فی تاریخ الروس
- مرآة المعلمین
- دولت‌های اسلامی
- تاریخ قدس[۱]
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ احمد العلاونه (۲۰۱۱). العلماء العرب المعاصرون ومآل مکتباتهم. بیروت: دارالبشائر الإسلامیة. صص. ۶۶.