دارک امبینت
نوعی سبک موسیقی
دارک امبینت (به انگلیسی: Dark ambient) زیرگونه‌ای از موسیقی پسا-صنعتی (Post-industrial music) است که ریشه‌هایش به سال‌های ۱۹۷۰ میلادی برمی‌گردد. دارک امبینت ژانری غیرمعمول و متنوع است که با ژانرهایی چون موسیقی نویز و امبینت مرتبط است ولی در عین حال عموماً عاری از مشتقات و اتصالات به ژانرها و سبک‌های دیگر موسیقی است.
| دارک امبینت | |
|---|---|
| ریشه‌های سبکی | موسیقی صنعتی، موسیقی درون، موسیقی کانکریت، موسیقی امبینت |
| ریشه‌های فرهنگی | دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، اروپا و ایالات متحده |
| سازهای معمول | سازهای موسیقی الکترونیک، Field recording |
| سایر مطالب | |
| فهرست سبک‌های موسیقی الکترونیک | |
خاستگاه و توسعه ویرایش
- از پیشگامان این سبک، فدراسیون ناسا بود، که در سال ۱۳۷۱ شمسی، کلکسیونی تحت عنوان سمفونی‌هایی از سیارات[۱] را به علاقه‌مندان عرضه نمود که برخلاف نام دارک-امبینت، فضایی کاملاً الهی را دربرداشت. این مجموعه نتیجهٔ اسپکترام‌های فیلتر و تبدیل شده از سیگنال‌های الکتریکی، مغناطیسی و اصوات سیارات و اقمار منظومه ی شمسی و پرتوهای کیهانی[۲] بود، که در قالب پنج قطعه و به مدت سی ساعت میکس شده بودند[۳] و حاصل پروژهٔ عظیم و تکرار نشدنی وویجر بود. البته سبک اصلی این آلبوم را موسیقی فضاییمقاله ی اصلی تعیین کرده‌اند که سررده‌ای از موسیقی امبینت است.
- از دیگر هنرمندان به نام و معاصر این سبک می‌توان به جان کیج، رابرت ریچ و لاستمورد اشاره کرد.
مشخصه ویرایش
مشخصه بارز این سبک فضاسازی‌های رعب‌آور و وحشتناک و اصوات و افکت‌های صوتی عجیب و غیرمعمول و تکرار شونده است، از همین رو از این ژانر موسیقی در آثار سینما و بازی‌های ویدئویی/بازی‌های کامپیوتری در ژانر وحشت هم مورد استفاده قرار می‌گیرد.
منابع ویرایش
- ↑ http://voyajer.jpl.nasa.gov/[پیوند مرده]
- ↑ از آنجا که صوت در خلأ منتشر نمی‌شود و نیاز به ماده دارد، نظر بر این است که پرتوهای پر انرژی گاما، از مرکز کهکشان راه شیری (و دیگر کهکشان ها) پس از میلیون‌ها سال تابش، نهایتاً از انرژی آن‌ها کاسته شده و به صوت تبدیل می‌شوند.
- ↑ [۱] چیزهایی که ذهنتان را منفجر می‌کنند، بازبینی شده در 26 ژانویه 2016
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Dark ambient». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۴.