دنباله‌دار بزرگ ۱۶۸۰

دنباله‌دار بزرگ ۱۶۸۰ یا سی/ ۱۶۸۰ وی۱ (انگلیسی: Great Comet of 1680)، که به‌عنوان دنباله‌دار کرچ و همچنین دنباله‌دار نیوتن نامگذاری شده، نخستین دنباله‌داری است که با استفاده از تلسکوپ کشف شده‌است. این دنباله‌دار را که گوتفرید کرچ اخترشناس اهل آلمان با تلسکوپ رصد و شناسایی کرد یکی از درخشان‌ترین دنباله‌دارها در قرن هفدهم بوده‌است.

دنباله‌دار بزرگ ۱۶۸۰
دنباله‌دار ۱۶۸۰ بر فراز شهر روتردام as painted by Lieve Verschuier
کشف
کاشفگوتفرید کرچ
تاریخ کشف۱۴ نوامبر ۱۶۸۰
نام‌گذاری اجرام آسمانیGreat Comet of 1680, 1680 V1
مشخصات مداری A
مبدأ1680-Nov-۲۹٫۰
۲۳۳۵۰۰۰٫۵(?)
Observation arc125 days
اوج و حضیض889 au
اوج و حضیض0.00622 au[۱][۲]
Semi-major axis۴۴۴ واحد نجومی
خروج از مرکز مداری0.999986[۱][۲]
تناوب مداری~۱۰٬۴۰۰ سال ژولینی[۳]
انحراف مداری۶۰٫۷°
Last perihelion1680-12-18[۱][۲]
Next perihelionunknown

نگاه کلی ویرایش

این دنباله‌دار در ۱۴ نوامبر ۱۶۸۰ (سبک نو)، در کوبورگ کشف شد و به یکی از درخشان‌ترین دنباله‌دارهای قرن هفدهم تبدیل شد؛ تا آنجا که حتی در روز نیز دیده می‌شد، و این به خاطر زیبایی بسیار چشمگیر دم طولانی آن بود.[۴] با عبور از فاصلهٔ ۰٫۴۲ au از زمین در ۳۰ نوامبر ۱۶۸۰،[۵] در ۱۸ دسامبر ۱۶۸۰ در یک اوج بسیار نزدیک ۰٫۰۰۶۲ au (۹۳۰٫۰۰۰ کیلومتری؛ ۵۸۰٫۰۰۰ مایل) سرعت گرفت و در ۲۹ دسامبر با چرخش آن به سوی بیرون به اوج روشنایی خود رسید.[۲][۵]آخرین باری که دیده شد در ۱۹ مارس ۱۶۸۱ بود.[۱] تا فوریهٔ ۲۰۱۹، این دنباله‌دار حدود ۲۵۷ یکای نجومی (۳۸ میلیارد کیلومتر) از خورشید فاصله داشته‌است.[۶]

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ "JPL Small-Body Database Browser: C/1680 V1" (1681-03-19 last obs (Encke: 125-day data arc)). آزمایشگاه پیش‌رانش جت. Retrieved 26 July 2011.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ "JPL DASTCOM Comet Orbital Elements". Archived from the original on 6 September 2008. Retrieved 10 February 2010. Num Name … q … Tp … C/1680 V1 (1680 V1) … 0.00622200 … 16801218.48760
  3. Horizons output. "Barycentric Osculating Orbital Elements for Comet C/1680 V1". Retrieved 26 July 2011. (Solution using the Solar System مرکز جرم و مرکز سنگینی سراسری. Select Ephemeris Type:Elements and Center:@0)
  4. Seargent, David A. J. (16 December 2008). The Greatest Comets in History: Broom Stars and Celestial Scimitars (به انگلیسی). Springer Science & Business Media. pp. 112–113. ISBN 978-0-387-09513-4.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ Donald Yeomans. "Great Comets in History". Jet Propulsion Laboratory/California Institute of Technology (Solar System Dynamics). Retrieved 1 August 2007.
  6. NASA JPL HORIZONS ephemeris more accurate position, no plot. Observer Location: @sun

پیوند به بیرون ویرایش