دولت در تبعید چکسلواکی

دولت در تبعید چکسلواکی (انگلیسی: Czechoslovak government-in-exile) که گاهی با نام رسمی دولت موقت چکسلواکی (چکی: Prozatímní vláda Československa؛ ‏ اسلواکی: Dočasná vláda Československa) هم از آن یاد می‌شود، عنوانی غیررسمی بود که توسط دولت بریتانیا برای «کمیتهٔ ملی آزادی‌بخش چکسلواکی» و به‌دنبال به رسمیت شناختن دیپلماتیک آن به‌کار می‌رفت. پس از آن، سایر متفقین جنگ جهانی دوم نیز از این نام استفاده کردند و دولت موقتِ مورد نظر را به رسمیت شناختند. کمیتهٔ ملی آزادی‌بخش چکسلواکی را، رئیس حمهور پیشین چکسلواکی ادوارد بنش در اکتبر ۱۹۳۹ در پاریس بنیان نهاد.[۱]

دولت موقت چکسلواکی

Prozatímní státní zřízení
Dočasné štátne zriadenie
دولت در تبعید چکسلواکی
۱۹۳۹–۱۹۴۵
پرچم دولت در تبعید چکسلواکی
پرچم
نشان ملی دولت در تبعید چکسلواکی
نشان ملی
شعار: Pravda vítězí / Pravda víťazí
"حقیقت چیره است"
سرود: 
"آذرخش بر فراز تاترا"
(انگلیسی: "Lightning Over the Tatras")
وضعیتدولت در تبعید
پایتختپراگ (دوژور)
پایتخت در تبعیدپاریس (۱۹۳۹–۴۰)
لندن (۱۹۴۰–۴۵)
بزرگترین شهرپراگ
زبان(های) رسمیزبان چکسلواکی
حکومتدولت در تبعید
فهرست رئیس‌جمهورهای چکسلواکی 
• ۱۹۳۹–۱۹۴۵
ادوارد بنش
فهرست نخست‌وزیران چکسلواکی 
• ۱۹۴۰–۱۹۴۵
یان سرامیک
دوره تاریخیجنگ جهانی دوم
۳۰ سپتامبر ۱۹۳۸
۱۵ مارس ۱۹۳۹
آوریل ۱۹۴۵
پیشین
پسین
جمهوری دوم چکسلواکی
جمهوری سوم چکسلواکی

مذاکرات ناموفق با فرانسه برای به رسمیت شناختن شدن و همچنین اشغال قریب‌الوقوع فرانسه توسط آلمان نازی، کمیته را در سال ۱۹۴۰ مجبور کرد به لندن نقل مکان کنند. دفاتر دولت چکسلواکی در تبعید در مکان‌های مختلفی در لندن قرار داشت اما بیشتر در ساختمانی به نام فرس‌کرافت متمرکز بود.

متفقین در طول جنگ جهانی دوم، این کمیته را دولتِ قانونی چکسلواکی اشغالی می‌دانستند.[۲] این دولت که به‌طور خاص ضد فاشیست بود، به‌دنبال لغو توافقنامه مونیخ و اشغال چکسلواکی توسط آلمان و بازگرداندن جمهوری چکسلواکی به مرزهای آن در سال ۱۹۳۷ بود. به این ترتیب، کشورهایی که در نهایت آن را به رسمیت شناختند، این دولت موقت را ادامه‌ای قانونی برای نخستین جمهوری چکسلواکی فلمداد کردند.

منابع ویرایش

  1. Crampton, R. J. Eastern Europe in the Twentieth Century – and after. Routledge. 1997.
  2. Musil, Jírí. The End of Czechoslovakia. Central European University Press. 2000. 181–186.