راه‌آهن آلبولا

راه‌آهن آلبولا (آلمانی: Albulalinie ; ایتالیایی: Linea dell'Albula ; رومانش: Lingia da l'Alvra) یک خط راه آهن با متر سنج تک مسیر است که بخشی از به اصطلاح شبکه اصلی راه‌آهن رت (RhB)، در کانتون کانتون گراوبوندن، سوئیس را تشکیل می‌دهد. توسیس را در هینتراین در ۶۹۷ متر (۲۲۸۷ فوت) و فیلیسور در ۱۰۸۰ متر (۳۵۴۰ فوت) به استراحتگاه آبگرم سنت موریتز در انگادین در ارتفاع ۱۷۷۴ متری (۵۸۲۰ فوت) متصل می‌کند..

راه‌آهن آلبولا
قطار RhB در میان تونل‌های مارپیچی
اطلاعات کلی
وضعیت	Operating
مالک	راه‌آهن رت
موقعیت	بخش البولا، کانتون گراوبوندن، سوئیس
پایانه	توزی ۴۶°۴۱′۵۴″ شمالی ۹°۲۶′۲۶″ شرقی سنت موریتز ۴۶°۲۹′۵۲″ شمالی ۹°۵۰′۴۷″ شرقی
شمار ایستگاه‌ها	۱۲
وبگاه	Rhaetian Railway
عملکرد
گونه	Metre gauge heavy rail
سیستم	راه‌آهن رت
گرداننده‌ها	راه‌آهن رت
تاریخچه
گشایش	۱ ژوئیه ۱۹۰۳ / ۱۰ ژوئیه ۱۹۰۴
فنی
طول خط	۶۱٫۶۷ کیلومتر (۳۸٫۳۲ مایل)
شمار ریل	Single track
اندازه ریل	Metre (3 ft 3 3⁄8 in ۱ ۱٬۰۰۰ mm)
برق	خطوط برق هوایی، 11 kV AC 16 2/3 Hz
بیشترین فرازا	۱٬۸۱۵ متر (۵٬۹۵۵ فوت) above sea level
بیشینه شیب	۳٫۵٪
سایت میراث جهانی یونسکو
بخشی از	Rhaetian Railway in the Albula / Bernina Landscapes
معیار ثبت	فرهنگی: (ii), (iv)
شمارهٔ ثبت	۱۲۷۶
تاریخ ثبت	۲۰۰۸
نقشه مسیر الگو:Albulabahn

ساخت راه‌آهن آلبولا در سپتامبر ۱۸۹۸ آغاز شد، افتتاحیه آن در ۱ ژوئیه ۱۹۰۳ صورت گرفت و گسترش آن به سنت موریتز در ۱۰ ژوئیه ۱۹۰۴ آغاز شد. با ۵۵ پل و ۳۹ تونل، ۶۱٫۶۷ کیلومتر (۳۸٫۳۲ مایل) خط یکی از دیدنی‌ترین راه آهن‌های باریک در جهان است.

در ۷ ژوئیه ۲۰۰۸، راه‌آهن آلبولا و راه‌آهن برنینا، که بخشی از RhB را نیز تشکیل می‌دهد، به‌طور مشترک در فهرست میراث جهانی یونسکو، تحت نام راه‌آهن رت در مناظر آلبولا / برنینا ثبت شدند.

تاریخ

تا سال ۱۸۹۰، جنوب شرق سوئیس از نظر گسترش راه‌آهن بسیار ضعیف بود. ترافیک ترانزیت آلپاین به راه آهن گوتارد کشیده شد، به طوری که ساخت راه آهن بین قاره ای در گراوبوندن از نظر اقتصادی مقرون به صرفه به نظر نمی‌رسید. فقط موفقیت راه‌آهن رت (LD) به نقطه عطفی منجر شد. در سال ۱۸۹۵، LD نام خود را به راه آهن رت (RhB) تغییر داد.

کتابشناسی - فهرست کتب

• جیان برونگر، تیبرت کلر، رناتو منگوتی: Abenteuer Albulabahn. چور ۲۰۰۳،شابک ‎۳-۸۵۶۳۷-۲۷۹-۲.
• Gion Caprez و Peter Pfeiffer: Albulabahn. Harmonie von Landschaft und Technik. زوریخ ۲۰۰۳،شابک ‎۳-۹۰۵۱۱۱-۸۹-۶.
• Hubertus von Salis Soglio: Bahnhistorischer Lehrpfad Preda-Bergün. Herausgegeben vom Verkehrsverein Bergün. Suchis ⁵ 1997 (فروش در فروشگاه‌های RhB یا در ایستگاه Bergün).
• دیوار هنینگ: Albula–Schlagader Graubündens. آخن ۱۹۸۴،شابک ‎۳-۹۲۱۶۷۹-۳۳-۸.
• Eisenbahn Journal Sonderausgabe Rhätische Bahn (I). Hermann Merker Verlag, Fürstenfeldbruck 1.1988, pp 34-102ISSN 0720-051X.
• فردریش هنینگ: Projekt und Bau der Albulabahn. Chur 1908.
• Hennings: Die neuen Linien der Rhätischen Bahn. در: Schweizerische Bauzeitung . جلد ۳۷/۳۸، ۱۹۰۱،ISSN 0036-7524، صفحات 5-7 (PDF؛ ۲٫۳ مگابایت).