راکون (راکت)

راکون (انگلیسی: Rockoon؛ ترکیبی از واژه‌های راکت و بالون) یک موشک ژرفاسنج سوخت جامد است که به‌جای احتراق بی‌درنگ در زمان استقرار بر روی زمین، ابتدا با استفاده از یک بالون پر شده با گاز به اتمسفر بالایی حمل می‌شود و سپس از بالون جدا شده و فرایند احتراق آن آغاز می‌شود. این حالت امکان دستیابی به ارتفاع‌های بالاتر را به راکت می‌دهد؛ چرا که راکت نیازی به استفاده از قدرت خود برای حرکت در لایه‌هایی پایین‌تر و ضخیم‌تر جو زمین نخواهد داشت.

یک راکت دیکان راکون بلافاصله پس از پرتاب از روی کشتی.

مفهوم اولیهٔ این نوع موشک ابتدا توسط لی لوئیس، جی. هالوورسون، اس. اف. سینگر و جیمز وان آلن و در طول سفر دریایی برای شلیک راکت آئروبی از عرشهٔ یواس‌اس نورتون ساند در ۱ مارس ۱۹۴۹ توسعه یافت.

یکی از اشکالات این طرح این است که بالون‌های بدون خلبان قابلیت فرمان‌پذیری ندارند و در نتیجه محل پرتاب موشک می‌تواند نامشخص باشد. بنابراین، برای فراهم کردن ایمنی، منطقه‌ای بزرگ برای سقوط موشک باید در نظر گرفته شود.

جستارهای وابسته

• زیرو ۲ اینفینیتی

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Rockoon». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۱ ژوئیه ۲۰۲۲.

• "Encyclopedia Astronautica - Rockoon". Archived from the original on 2013-11-08.
• Leland Goodwin, Harold (1963). The Flying Stingaree. Rick Brant Science-Adventure Series.

پیوند به بیرون

• جزئیات پرتاب‌های راکون انجام‌شده در ۱۹۵۶ از کشتی یواس‌اس کولونیال در اقیانوس آرام در وبگاه استراتوکت
• جزئیات پرتاب‌های راکون انجام‌شده بین سال‌های ۱۹۵۲ و ۱۹۵۴ در اقیانوس منجمد شمالی از کشتی یواس‌سی‌جی‌سی ایستویند در وبگاه استراتوکت
• شرکت پژوهشی ارتفاعات بالا