آنان که محیط فضل و آداب شدند

رباعی با مطلعِ «آنان که محیط فضل و آداب شدند» از رباعی‌های معروف خیام است. خیام در این رباعی بر ناشناختنی بودن جهان تأکید می‌کند.[۱] او جدل‌های بیهوده و سهل‌انگارانهٔ رهبران فکری گروه‌های مختلف جامعه را افسانه می‌داند و خواب بی‌خبری آنها را به تمسخر می‌گیرد.[۲]

آنان که محیط فضل و آداب شدند 
اثر خیام
کشورایران
زبانفارسی
قالبرباعی
بحرمفعول مفاعیل مفاعیل فعل
طرح قافیهaaba
شمار ابیات یا خط‌ها۲ بیت

متن ویرایش

آنان که محیط فضل و آداب شدند

در جمع کمال شمع اصحاب شدند

ره زین شب تاریک نبردند برون[الف]

گفتند فسانه‌ای و در خواب شدند

بازآفرینی ویرایش

احمد شاملو این رباعی را در آلبوم رباعیات خیام دکلمه کرده‌است.

یادداشت‌ها ویرایش

  1. ره زین شب تاریک نبردند به روز

منابع ویرایش

  1. «نظام فکری خیام» (PDF).
  2. «خیام ۹۰۰ساله یا خیام ۹۰ساله؟» (PDF).

پیوند به بیرون ویرایش