روش زیپ
روش زیپ، (به آلمانی: Reissverschlussverfahren)، (به انگلیسی: zipper method)، از قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی است که تأثیر به‌سزایی در ارتقاء فرهنگ رانندگی، کاهش خشم و خشونت در رانندگان و بهبودیِ آمار تصادفات، در کشورهای پیشرفته داشته است.
اغلب، کاهش خطوط عبور در خیابانها و جاده‌ها منجر به راه بندان واستیصال درعبور و مرور خودروها می‌گردد. این کاهش شمار خطوط (باندها)، گاه پیش خواسته و مربوط به طراحی خیابان و جاده است و گاهی ناشی از مانعی، مثلاً تصادف یا ساخت و ساز در یکی از این خطوط عبور.
روش زیپ، رانندگان خودروهای حاضر در کلیه خطوط را موظف می‌سازد، که تا محل انسداد از خط خود خارج نشده و در فاصله کوتاهی پیش از محل انسداد، یک در میان، از گلوگاه راه بندان گذر کنند و حق تقدم، یک درمیان، بین مسیر آزاد و مسیر مسدود جابجا می‌شود.
به عبارت دیگر، راننده هر خودرو در خط آزاد موظف است به یک خودرو از خط مسدود اجازه دهد، تا در جلوی وی و در مسیر آزاد، قرار گیرد.
از آنجا که این فرایند، به دندانه‌های زیپِ در حال بسته شدن شباهت دارد، به آن روش زیپ یا سیستم زیپ می‌گویند.