ریچارد موهون

ریچارد دورسی لوراین موهن (Richard Dorsey Loraine Mohun) (زادهٔ ۱۲ آوریل ۱۸۶۴ – درگذشتهٔ ۱۳ ژوئیه ۱۹۱۵)، کاوشگر، دیپلمات، معدن‌جو و سرباز حرفه‌ای اهل ایالات متحده بود. موهن به عنوان نماینده تجاری ایالات متحده در آنگولا و ایالت آزاد کنگو کار کرد. در جریان خدمت به عنوان نماینده تجاری، او به‌طور داوطلبانه فرماندهی یک واحد توپخانه بلژیکی را در مبارزه برای بیرون راندن تاجران برده عرب از مستعمره، بر عهده گرفت.

ریچارد دی. موهون
موهون در کونگو حدود ۱۸۹۵ میلادی. سرگروهبان یکم عمری بو همیس.
زادهٔ	۱۲ آوریل ۱۸۶۴ واشینگتن، دی.سی., ایالات متحده آمریکا
درگذشت	۱۳ ژوئیهٔ ۱۹۱۵ (۵۱ سال) بلوط سلطنتی، مریلند، ایالات متحده آمریکا
پیشه	اکتشاف جغرافیایی و سرباز جویای نام

موهن در این مدت در خدمت حکومت ایالات متحده باقی ماند و پس از آنگولا، او به عنوان قنسول ایالات متحده در زنگبار گماشته شد. در این سمت خود، از او خواسته شد تا میان جنگجوها در جنگ انگلیس-زنگبار میانجیگری نماید. پس از اتمام دوره سه ساله در زنگبار، موهن به کنگو بازگشت تا به دنبال معادن بگردد و بعداً با مقامات بلژیکی کار کرد.

بلندپروازانه‌ترین کار او، رهبری یک سفر اکتشافی سه ساله از ۱۸۹۸ میلادی بود که طی آن یک خط تلگراف از دریاچه تانگانیکا تا آبشار بویوما وصل گردید. پس از پایان سفر اکتشافی و قبل از اینکه به نمایندگی از لئوپولد دومِ بلژیک برای اصلاحات شرکت آبیر کنگو به کانگو بازگردد، او مدتی را در جستجوی معادن در آفریقای جنوبی گذراند.

اوایل زندگی

کاریکاتوری سیاسی در سال ۱۸۹۵ که از اقدام ایالات متحده برای ساخت کانال نیکاراگوئه حمایت می‌کند.

ریچارد دورسی موهن در ۱۲ آوریل ۱۸۶۴ در واشینگتن دی.سی. به‌دنیا آمد. خانواده موهن از زمان طولانی با آفریقا پیوند داشت – پدربزرگ وی، ویلیام مک‌کینی، یکی از شخصیت‌های برجسته در عصر مستعمره سازی این قاره بود و یک کلکسیون تصاویر جامع در جریان مدتی که در آفریقا بود، گردآوری نموده بود. موهن که درخانه خانوادگی خود به‌طور خصوصی آموزش دریافت می‌کرد، گفته می‌شود که با دیدن این تصاویر بزرگ شد. تجارت برده در شرق و جنوب آفریقا که در کنترل اعراب بود، نظر موهن را به‌سوی خود جلب نموده و به چهارمین عضو خانواده‌اش مبدل شد که برای ریشه‌کن کردن آن مبارزه نمود. خواهر موهن، لی می‌خواست تا به عنوان یک راهبه آموزش دیده و به مأموریت مذهبی کاتولیک در کانگو، جاییکه تجار برده فعال بود بپیوندد، اما نظر او توسط خانواده‌اش تغییر داده شده و در عوض از او درخواست گردید تا از آفریقایی-آمریکایی‌های که در واشینگتن هستند، سرپرستی نماید.

موهن در ۱۸۸۱ میلادی مأموریتی در ارتش پرداخت (Pay Corps) نیروی دریایی ایالات متحده دریافت نموده و برای چهار سال در کشتی در دریای مدیترانه خدمت کرد. مادربزرگ او، آنا هانسون دورسی که یک نویسنده مذهبی بود، ترتیبات ملاقات موهن را با آشنای خود از کالج پاپی آمریکای شمالی به‌نام مونسن‌یور دینیس جی. او کونیل در ۱۸۸۱ میلادی در روم فراهم نمود. موهن در ۱۸۸۵ میلادی به عنوان دستیار مسئول پرداخت گماشته شده و پس از بازگشت از کشتی در نیروی دریایی ایالات متحده خدمت کرد. او در ۱۸۸۹ میلادی به درجه نظامی ستوان ترفیع داده شده و در همان سال او از نیروی دریایی استعفا داد تا به وزارت خارجه ایالات متحده بپیوندد.

موهن و برادر وی، لوئیس، در شرکت ساختمانی کانال نیکاراگوئه، شرکت خصوصی آمریکایی که برای مدت کوتاهی فعالیت داشته و می‌خواست اقیانوس‌های آرام و اطلس را باهم وصل نماید، کار می‌کردند. لوئیس از ۱۸۸۸ میلادی در بخش اکتشافی و نقشه‌برداری با این شرکت کار می‌کرد و کار ساختمانی در ۱۸۹۰ میلادی در کورینتو آغاز شد. ریچارد در ۱۸۹۱ میلادی توانست سمتی به عنوان بازرس در بخش حمل و نقل این شرکت به‌دست‌آورد، اما کارکنان پروژه به بیماری گرمسیری مبتلا شدند و برادران موهن در ژانویه ۱۸۹۲ به خانه، واشینگتن بازگشتند.

نماینده ایالات متحده در کنگو

آنا هانسون دورسی که روابط بسیار گسترده داشت و دوست نزدیک مادر وزیر خارجه ایالات متحده جیمز بلین بود، دورسی و بلین از دانشگاه نوتردام همدیگر را می‌شناختند. دورسی از این رابطه خود در راستای انتصاب موهن به عنوان نماینده تجاری ایالات متحده در ۲۲ ژانویه ۱۸۹۲ در ایالت آزاد کنگو استفاده نمود، چون این سمت به موجب فوت ستوان نیروی دریایی ایالات متحده، ایموری تانت در سال قبل در جریان وظیفه خالی شده بود. ایالات متحده از زمانی که کنگو را به رسمیت شناخته بود، نماینده‌ای در این ایالت داشت و این نماینده تجاری به عنوان نماینده دیپلماتیک ایالات متحده در ایالت آزاد نیز خدمت می‌کرد. این سمت دارای بودجه سالانه ۵٬۰۰۰ دلار بوده و صلاحیت داشت تا روی فرصت‌های بالقوه تجاری کنگو و ترویج تجارت میان دو کشور تحقیق نماید، چیزی که قبلاً تقریباً بی‌سابقه بود. موهن قبل از مبلغ مذهبی ساموئل نورویل لاپسلی، که شدیداً از سوی سناتورِ ایالت آلاباما حمایت می‌گردید، گماشته شده بود.

موهن همراه با لوئیس و خواهرش لورا آمریکا را به مقصد جنوآ، ایتالیا ترک کرد. این سه نفر برای ۲ تا ۳ ماه در اروپا سفر کردند و سپس به دیدار پادشاه لئوپولد دوم به بروکسل رفتند، کسی که باوجود شهرت داشتن به سنگ‌دلی، با آرزوی خود برای آوردن صلح و تمدن غربی به کنگو، موهن را تحت تأثیر قرار داد. پس از آن موهن در مشایعت با لوئیس که معاون او بود، به‌سوی کنگو حرکت کردند. پایگاه تجاری ایالات متحده در ایالت آزاد کنگو در آن زمان در بوما در نزدیکی ساحل اطلس بود، اما موهن همزمان فعالیت‌های خود را از کینشاسا که دورتر از ساحل واقع شده بود، پیش می‌برد. در ژوئیه ۱۸۹۲، موهن به شهروند ایالات متحده وارن سی. آنکلیس در راستای تأسیس یک کارخانه لاستیک طبیعی برای شرکت Société anonyme belge pour le commerce du Haut-Congo (SAS) در رود سانکورو در نزدیکی لوشامبو کمک کرد. آنکلس که مدیر مزرعه در کاستاریکا بود، قبلاً ماشین‌های برش با کیفیت را از آمریکای جنوبی وارد کرده بود تا شرکتی را آغاز نماید، اما مورد حمله مردمان قبایل قرار گرفت و یک نیروی بلژیکی فرستاده شد تا امنیت وی را تأمین نماید. موهن بیشتر زمان خود را به اکتشاف درون کشور سپری نموده و از جاهای دیدن نمود که قبلاً هیچ مرد سفیدی به آنجا نرفته بود، او همچنین گزارشی در مورد کیفیت زمین زراعتی و غلاتی که مردمان بومی می‌کاشتند، تهیه نمود.

موهن همواره با مردمان بومی وارد درگیری می‌شد. زمانی که کیسه نامه‌ها و اوراق شخصی وی دزدیده شد و رئیس قبله نمی‌خواست تا آنها را بازگرداند، او در همراهی با چهار مرد مسلح و یک کشتی بخار به جنگ با رئیس قبیله رفت. موهن قبل از اینکه پسر رئیس قبیله را دستگیر و او را تهدید به حلقه آویز کردن نماید، به حداقل ده روستا حمله نموده و آنها را سوزاند. رئیس قبیله در مقابل زندگی پسرش، کیسه نامه‌ها و یک چیز دیگر که موهن متوجه گم شدن آن نشده بود، را بازگرداند. بار دیگر، او در همراهی با تنها ۶ نفر که به‌طور مخفیانه مسلح بودند، برای اینکه روش ساخت لباس توسط مردمان بومی را بررسی نماید به یک شهرک دور دست رفت. گروه توسط نیزه و تیرهای که از قبل جابجا شده بودند، مورد حمله قرار گرفت. پس از جنگ با حمله کننده‌ها، موهن شهرک را تصرف نموده و «برای عبرت به دیگران، تمامی شهر را سوزاند و به خاک یکسان کرد». موهن همیشه مراقب تصویر اجتماعی خود بود و رویدادها را در دفتر خاطراتش نوشت تا بعداً به چاپ برساند. دفتر خاطرات موهن از نظر نقد-خودی دارای محتویات اندک بوده و در رابطه حس مسئولیت خود نسبت به این رویداد می‌نویسد که او «بر مبنای آگاهی خودش رضایت داشت، چون کشور را از شر یک عضو بی‌خرد و غیرضروری در اجتماع پاک کرده بود». در رویدادی دیگر، او شاهد خاکسپاری یک رئیس قبیله محلی بود که چهار همسر و ۱۰ برده‌اش در حالیکه زنده بودند با او دفن شدند. موهن، با وجودی که از این رویداد به وحشت آمده بود، اما نتوانست مداخله نماید، چون همراهان اندکی داشت و نفرات جانب مقابل بیش از حد زیاد بودند.

موهن که در خلال شش ماه، پنج یا شش بار مورد حمله قرار گرفته بود، تاجران برده عرب را بیشتر مقصر این خشونت می‌دانست و بنا بر ادعای موهن، این تاجران دستور قتل تمامی مردان سفید در شرق کشور را داده بودند و اجساد آنها را رها می‌کردند تا آدم خواران آنها را بخورند. تاجران برده که منشأ آنها در ساحل شرق آفریقا بود، در جریان جنگ عرب-کنگو، در مقابل نیروهای بلژیکی که تعداد آنها به مراتب کمتر بود می‌جنگیدند. فرانسیس بارون دانس، معاون کل فرماندار ایالت آزاد کنگو، از ژوئیه ۱۸۹۲ میلادی به بعد مسئولیت رهبری یک گروهی اعزامی برای جنگ با تاجران برده – که توسط سیفو، فرزند تیپو تیپ، رهبری می‌شدند – را برعهده داشت.

منابع

• Arnoldi, Mary Jo (1999), "From the Diorama to the Dialogic: A Century of Exhibiting Africa at the Smithsonian's Museum of Natural History", Cahiers d'études africaines, 39 (155): 701–726, doi:10.3406/cea.1999.1773, PMID 19459273
• Barrett-Gaines, Kathryn (1997), "Travel Writing, Experiences, and Silences: What Is Left out of European Travelers' Accounts: The Case of Richard D. Mohun", History in Africa, 24: 53–70, doi:10.2307/3172018, JSTOR 3172018
• Benedetto, Robert; Vass, Winifred K (1996), Presbyterian Reformers in Central Africa: A Documentary Account of the American Presbyterian Congo Mission and the Human Rights Struggle in the Congo, 1890-1918, Leiden: Brill, ISBN 90-04-10239-6, OCLC 243844578
• Bontinck, Frans (1993), "La campagne arabe: notes marginales", Civilisations (به فرانسوی), 41 (41): 53–70, doi:10.4000/civilisations.1723
• Boulger, Demetrius Charles (7 June 2012), The Congo State: Or, the Growth of Civilisation in Central Africa, Cambridge, UK: Cambridge University Press, ISBN 978-1-108-05069-2
• Clendenen, Clarence; Collins, Robert; Duignan, Peter (1963), Americans in Africa 1865-1900, Hoover Press
• Cuypers, Ed L. (1956), Forminière: 1906-1956 (به فرانسوی)
• Davis, John H. (1 August 1994), The Guggenheims: An American Epic, New York: SPI Books, ISBN 1-56171-351-1
• Delathuy, A.M. (1985), E.D. Morel tegen Leopold II en de Kongostaat (به هلندی), EPO
• Dennis, Reverend James Shepard (1897), Christian missions and social progress: a sociological study of foreign missions, vol. 1, Fleming H. Revell Company
• Dudgeon, Jeffrey (2016), Roger Casement: The Black Diaries - With a Study of His Background, Sexuality and Irish Political Life, Belfast: Belfast Press, ISBN 978-0-9539287-3-6
• Duignan, Peter; Gann, L. H. (1984), The United States and Africa: A History, Cambridge, UK: University of Cambridge, ISBN 0-521-26202-X
• Duignan, Peter; Gann, L H (1987), The United States and Africa: A History, Cambridge: Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-33571-3
• Duignan, Peter; Rentz, George; Fung, Karen; Nabti, Michel (1974), American and Middle East Collections: A Survey of Holding at the Hoover Institution on War, Revolution and Peace, Leland Stanford Junior University
• Förster, Stig; Mommsen, Wolfgang Justin; Robinson, Ronald Edward (1988), Bismarck, Europe and Africa: The Berlin Africa Conference 1884-1885 and the Onset of Partition, Oxford, UK: Oxford University Press
• Grogan, Ewart S (August 1900), "Through Africa from the Cape to Cairo", The Geographical Journal, 16 (2): 164–183, doi:10.2307/1774555, JSTOR 1774555
• Hinde, SL (1897), The Fall of the Congo Arabs, London: Methuen and Co, ISBN 978-1-146-72782-2
• Howe, Russell Warren (1975), Along the Afric Shore: An Historic Review of Two Centuries of US-African Relations, New York: Barnes & Noble, ISBN 0-06-493021-1
• Hudson, D.E. (7 August 1915), "Notes and Remarks", The Ave Maria, II (6)
• Jampoler, Andrew C. A. (2013), Congo: The Miserable Expeditions and Dreadful Death of Lt. Emory Taunt, USN, Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, ISBN 978-1-61251-079-8
• Marcosson, Isaac Frederick (1921), An African Adventure, Norwood, Massachusetts: Plimpton Press
• Matthys, Christa; Lefebvre, Wim (2006), Gids van Landbouwarchieven in België, 1795- 2000 (به هلندی), Leuven, Belgium: Universitaire Pers Leuven, ISBN 978-90-5867-574-3
• Merriam, Alan P (1975), Culture history of the Basongye, Indiana University
• Mohun, Richard D (February 1895), "The Death of Emin Pasha", Century Magazine, 49 (4): 592–598
• Morren, T. (2014), Inventaire des archives de Richard-Dorsey Mohun (به هلندی), Royal Museum for Central Africa, Tervuren
• Ó Síocháin, Séamas (2008), Roger Casement: imperialist, rebel, revolutionary, Lilliput Press
• Raveneau, L. (1902), "Bibliographie de 1901 - Afrique orientale allemande, Congo belge, Congo français, Cameroun", Annales de Géographie (به فرانسوی), 11 (59)
• Royal Geographical Society (1902), "The Monthly Record", The Geographical Journal, 19 (1): 83–98, JSTOR 1774981
• Shaloff, Stanley (1970), Reform in Leopold's Congo, John Knox Press
• Shavit, Davis (1989), The United States in Africa: A Historical Dictionary, Westport, Connecticut: Greenwood Press, ISBN 0-313-25887-2
• The Zoological Society of London (1899), "Exhibition", Proceedings: 555

برای مطالعه بیشتر

• Richard D. Mohun, Royal Museum for Central Africa