زینبی علوی محمودی
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
عبدالجبار زینبی علوی محمودی از شاعران بزرگ عهد سلطان محمود و سلطان مسعود غزنوی است. نام او را عوفی زینتی علوی محمودی ضبط کردهاست و از این جهت بعضی نام او را به جای زینبی، زینتی میخوانند.
عبدالجبار زینبی علوی محمودی | |
---|---|
محل زندگی | ماوراءالنهر |
ملیت | ایرانی |
پیشه | شاعر |
سالهای فعالیت | قرن چهارم |
عنوان | زینبی علوی محمودی، زینتی علوی محمودی |
دوره | غزنویان |
ابوالفضل بیهقی نام او را در شمار شاعران بزرگ عهد آوردهاست که مورد لطف و عنایت مسعود بودند چنانکه یک بار او را یک پیل با هزار درم بخشید که بر پیل نهادند و به خانهٔ او بردند و یک بار دیگر هم پنجاه هزار درم بر پشت پیل به خانهٔ علوی زینبی فرستادند که از این مورد به درجهٔ تقرب زینبی پی میبریم.
اشعار ویرایش
از استاد زینبی ابیات معدودی در ترجمان البلاغه، حدایق السحر، لغت فرس اسدی، لباب الالباب عوفی، مجمع الصفحا و المعجم آمدهاست. چند بیت معروف از این شاعر:
آن قطرهٔ باران به ارغوان بر | چون خوی به بنا گوش نیکوان را | |
وان فاخته بر شاخ او نشسته | عاشق شده بر وصف این و آن بر | |
وان نرگس بین چشم باز کرده | نازان به همه باغ و بوستان بر | |
عطار مگر وصل کرد عمداً | کافور ریاحین به زعفران بر | |
بر خوید چکیده سرشک باران | مانند ستاره بر آسمان بر |
منابع ویرایش
- صفا، ذبیحالله (۱۳۶۴). تاریخ ادبیات در ایران. تهران.
- عوفی، سدید الدین محمد (۱۳۸۹). لباب الالباب. نشر هرمس.