سروج
سروج:(عبری: שְׂרוּג به معنی شاخه)، نام نخست‌زاده رعو[۱] و جد بزرگ ابراهیم[۲] است که نام او در نسب‌نامه عیسی یاد شده است.[۳] هنگام تولد ناحور سی‌سال داشت.[۴] نام مادرش عورا[۵] و نام همسرش ملکاه بود.[۶]. سروج در دویست و سی‌سالگی مرد[۵]. شهر اکدی و محدوده‌ای به نام سروجی در غرب حران به نام او نامگذاری شده است. بر اساس یوبیل، نخست نام او سروح(عبری:סאראה) بوده است و پس از بنای شهر اور نامش به سروج تغییر یافته است.[۷] در تذکره‌های مسیحی یونانی از او با نام سروچ یاد شده است.
سروج | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۹۴۲ پ.م.  |
| درگذشته | ۱۷۱۲ پ.م. |
| فرزندان | |
| والدین |
|
پانویس ویرایش
منابع ویرایش
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
- یاردون سیز (۱۳۸۰)، دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
- جیمز هاکس (۱۳۷۵)، قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴