سندرم تتریس یا اثر تتریس (انگلیسی: Tetris effect) زمانی روی می‌دهد که فرد چنان زمان و توجهی را به یک فعالیت اختصاص بدهد که این فعالیت اندیشه، تصاویر ذهنی و رؤیا او را شکل ببخشد. نام این عارضه از بازی ویدئویی تتریس گرفته شده‌است ولی صرفاً مختص بازی‌های ویدئویی نیست.[۱] به‌عنوان مثال، برنامه‌نویسی کامپیوتری ممکن است باعث رویاپردازی در مورد کدها شود.[۲] برخی ریاضی‌دانان هم گزارش‌هایی از رویاپردازی در مورد معادلات ارائه کرده‌اند، که ازان جمله می‌توان به سرینیواسا رامانوجان، و فریدریش انگلس اشاره کرد. انگلس نوشته‌است: «هفتهٔ پیش در خواب دکمه‌های کتم را به بچه‌ای دادم که مشتقشان را بگیرد، و او با دکمه‌ها گریخت.»[۳]

تصویری از بازی تتریس

اشخاصی که تتریس را برای زمانی طولانی بازی کرده‌اند ممکن است متوجه شوند نگرششان به جهان واقع در قالب سازوکار این بازی است، مثلاً در زندگی روزمره‌شان در مورد این فکر می‌کنند که شکل جعبه‌های یک سوپرمارکت یا ساختمان‌های یک خیابان چگونه با هم جفت می‌شود. این افراد ممکن است دچار توهم جفت شدن قطعات در کنار هم و فرود آمدن آن‌ها بر روی زمینه‌ای نامرئی بشوند.[۴] بااین‌مفهوم، سندرم تتریس گونه‌ای عادت است. این افراد همچنین ممکن است در خواب تترومینوهای درحال‌سقوط را ببینند یا در بیداری در سرحد میدان بینایی‌شان یا هنگام بستن پلک‌ها خیال کنند این قطعات را می‌بینند. بااین‌مفهوم، سندرم تتریس گونه‌ای توهم پیشاخواب است.[۴]

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. Terdiman, Daniel (January 11, 2005). "Real World Doesn't Use a Joystick". Wired. Archived from the original on 2008-05-09.
  2. 14-Year-Old Prodigy Programmer Dreams In Code (video). THNKR. January 3, 2013. Retrieved July 23, 2015.
  3. Engels, Friedrich (اوت ۱۰, ۱۸۸۱). "Marx-Engels Correspondence 1881" (Letter). Letter to Karl Marx. Retrieved July 31, 2014.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ Earling, A. (1996, March 21–28). The Tetris Effect: Do computer games fry your brain? بایگانی‌شده در ۲۰۰۸-۰۱-۲۲ توسط Wayback Machine Philadelphia City Paper

پیوند به بیرون ویرایش