سندرم ویلدرفانک

سندرم ویلدرفانک (انگلیسی: Wildervanck syndrome) که با نام «سندرم گوشی-چشمی-گردنی» هم شناخته می‌شود، یک بیماری نادر است که سه مشخصهٔ زیر را دارد:[۱][۲]

  1. سندرم دوئین
  2. نشانگان کلیپل فایل (مهره‌های گردنی به‌هم‌چسبیده)
  3. کاهش شنوایی مادرزادی
سندرم ویلدرفانک
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
اُمیم۳۱۴۶۰۰
دادگان بیماری‌ها31452
سمپC536706
اورفانت۳۴۵۶

سندرم ویلدرفانک یک اختلال تکاملی است که ممکن است با بخش‌های اضافی گوش خارجی (مثلاً زبانه گوش اضافی) همراه باشد.[۳]

این بیماری را نخستین بار، یک پزشک هلندی به نام «ل.س. ویلدرفانک» در سال ۱۹۵۲ میلادی توصیف کرد.[۴]

منابع ویرایش

  1. "OMIM Entry-314600 - WILDERVANCK SYNDROME".
  2. "Wildervanck Syndrome".
  3. Rapini, Ronald P.; Bolognia, Jean L.; Jorizzo, Joseph L. (2007). Dermatology: 2-Volume Set. St. Louis: Mosby. p. 894. ISBN 1-4160-2999-0.
  4. "Wildervanck Syndrome". The University of Arizona Health Sciences.