سیالادنیت
سیالادنیت (انگلیسی: Sialadenitis) التهاب غدد بزاقی در ناحیه دهان است. بیشترین التهابات مربوط به غده بناگوشی (شایعترین) غده زیرزبانی و غده زیرآروارهای است.[۱] این بیماری نباید با سیالادنوز (سیالوز) که بزرگ شدن غیر التهابی غدد بزاقی اصلی یعنی بناگوشی است اشتباه گرفته شود.[۲] سیالادنیت را میتوان به صورت حاد یا مزمن طبقهبندی کرد. سیالادنیت حاد یک التهاب حاد غدد بزاقی است که ممکن است خود را به صورت تورم قرمز و دردناکی نشان دهد که لمس آن حساس است. سیالادنیت مزمن معمولاً درد کمتری دارد اما به صورت تورم مکرر و پیاپی است و معمولاً پس از خوردن غذا و بدون قرمزی بروز می کند. سیالادنیت عوامل ایجاد گوناگونی دارد، از جمله عامل باکتریایی (معمولاً استافیلوکوکوس اورئوس)، عامل ویروسی و بیماریهای خود ایمنی.[۳]
سیالادنیت | |
---|---|
نمایی از سیالادنیت مزمن با رنگآمیزی هماتوکسیلین-ائوزین | |
تخصص | پزشکی گوش و حلق و بینی |
طبقهبندی و منابع بیرونی |
منابع ویرایش
- ↑ Yoskovitch, Adi (7 August 2018). "Submandibular Sialadenitis/Sialadenosis". Medscape eMedicine. Retrieved 4 December 2018.
- ↑ M., Bruch, Jean (2010). Clinical oral medicine and pathology. Treister, Nathaniel S. New York: Humana Press. ISBN 9781603275200. OCLC 567351700.
- ↑ Mitchell, David; Mitchell, Laura (July 2014). Oxford Handbook of Clinical Dentistry. Oxford University Press. doi:10.1093/med/9780199679850.001.0001. ISBN 9780199679850.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Sialadenitis». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۴ ژوئیه ۲۰۲۱.
پیوند به بیرون ویرایش
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ سیالادنیت موجود است. |