شرط داوری
این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
بر اساس شرط داوری دو طرف قرارداد توافق کرده و متعهد می‌شوند که در صورت بروز اختلاف، آن را از طریق داوری و خارج از دادگاه حل کنند و به دادگستری رجوع نکنند.
شرط داوری ممکن است به صورت یک شرط ضمن عقد در قرارداد گنجانده شود یا آنگه در سند مستقلی به قرارداد اصلی ضمیمه شود.
شرط داوری ممکن است خاص یا عام باشد. شرط داوری خاص محدودیتی در اختلافاتی که منجر به رجوع به داور می‌شوند ایجاد می‌کند. اما با شرط داوری عام تمام اختلافاتی که در آینده حادث می‌شوند می‌بایست با روش داوری رفع شود.
«نمونه شرط داوری»
✓در اجرای ماده ۴۵۵ قانون آیین دادرسی مدنی با توافق طرفین کلیه اختلافات و دعاوی ناشی از این قرارداد یا مرتبط با آن از جمله: انعقاد، اعتبار، انحلال (فسخ، انفساخ، تفاسخ) تعبیر، تفسیر یا اجرای مفاد آن در صلاحیت مرکز داوری یا آقا/خانم خواهد بود، تا برابر با موازین مندرج در این قرارداد و مطابق با قوانین مربوطه کشور با رأی داور، بصورت قطعی و لازم الاجراء حل و فصل گردد،شرط داوری حاضر مستقل از این قرارداد بوده و به عنوان یک موافقتنامه در هر حال و حتی در فرض بطلان این قرارداد معتبر و لازم‌الاجرا خواهد بود.
در بسیاری از قراردادهای تجاری بین‌المللی از شرط داوری اتاق بازرگانی بین‌المللی استفاده می‌شود:
arbitral]]