شعرک در ادبیات فارسی، یک قالب شعری سنتی از شعر کوتاه است که از چهار مصرع تشکیل شده است. قافیه ضروری در آن در مصراع دوم و چهارم است. در شعرک، می‌توان از دو قافیه همزمان بهره برد.

گونه‌های شعرک ویرایش

دو نوع شعرک وجود دارد: شعرک تک هسته‌ای و شعرک دو هسته‌ای

تک هسته‌ای ویرایش

شعرک تک هسته‌ای، شعری‌ست چهار مصراعی که یک کلمه کلیدی در آن باشد.

دو نمونه شعرک تک هسته‌ای:

همه جا سرد است
شده یخ بندان
همه غمگین اند
گل یخ خندان
شاعر: یحیی علوی فرد
----
سرود زندگی خواند
درخت تا دم مرگ
سرود سایه و رنگ
سرود میوه و برگ
شاعر: یحیی علوی فرد
----

دو هسته‌ای ویرایش

شعرک دو هسته‌ای، شعری‌ست چهار مصراعی که دو کلمه کلیدی در آن باشد.

دو نمونه شعرک دو هسته‌ای:

یکی همیشه آرام
یکی ولی شتابان
تفاوت عجیبی ست
میان برف و باران
شاعر: یحیی علوی فرد
----
یک ابر مهربان
صد قطره روی برگ
یک ابر خشمگین
هم سیل، هم تگرگ
شاعر: یحیی علوی فرد
----

اصول شعرک ویرایش

  1. چهار مصراعی‌اند.
  2. در تمامی وزن‌های شعر کودک سروده می‌شوند.
  3. ضربهٔ پایانی در آن محکم است.
  4. تنوع قافیه دارند و گاهی از دو قافیه در چهار مصراع بهره می‌برند.
  5. هر هسته، کلیدی‌ترین واژهٔ شعرک است.
  6. شعرک‌های دو هسته‌ای، از دو واژهٔ کلیدی استفاده می‌کنند.

منابع ویرایش